Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΚΟ «ΑΝΙΜΑ»
Το δικαστήριο, που έγινε πριν μερικές μέρες, για να εκδικάσει την αγωγή κατά της ΜΚΟ «ΑΝΙΜΑ» από την ψυχολόγο Ε.Γ, για την καταχρηστική και εκδικητική απόλυσή της από την εν λόγω ΜΚΟ, ήταν μια ευκαιρία να βγουν σε δημόσια ακρόαση, χωρίς τον κίνδυνο του συνήθους χαρακτηρισμού τους ως «κακόβουλων συκοφαντιών», τα άκρως ιδρυματικά τεκταινόμενα μέσα στην πλειονότητα των δομών ψυχικής υγείας των ΜΚΟ (χωρίς, φυσικά, να εξαιρούνται αυτές του δημοσίου).
Επικεντρώνουμε εδώ στις κρατικοδίαιτες ΜΚΟ, όχι μόνο με αφορμή την εκδικαζόμενη υπόθεση σχετικά με την «ΑΝΙΜΑ» αλλά και επειδή, γενικά, όλες «το παίζουν» καινοτόμες, ότι προάγουν το καινούργιο, το «νέο», ενώ, στην πραγματικότητα, αναπαράγουν ό,τι πιο «παλιό», ό,τι πιο παλινδρομικό. Στην περίπτωσή μας, για παράδειγμα, βαυκαλίζονται και αυτοδιαφημίζονται ως εισαγωγείς πρωτοποριακών προσεγγίσεων, όπως η drug free (χωρίς ψυχοφάρμακα) ψυχιατρική, αλλά με τον πιο ανεύθυνο και συχνά επιζήμιο για τους άμεσα ενδιαφερόμενους τρόπο, μεταλλάσσοντας αυτές τις εναλλακτικές και πρωτοποριακές προσεγγίσεις στο αντίθετό τους.
Όπως πρόκυψε από τις μαρτυρικές καταθέσεις, στο οικοτροφείο της ΑΝΙΜΑ «υπήρχε» ψυχίατρος «εκ του μακρόθεν», έως καθόλου. Δεν είναι γιατί επενδύουμε σε κάποιον απόλυτο και εκ των ουκ άνευ ρόλο του ψυχιάτρου, αλλά, με δεδομένη την έλλειψη σχετικής εκπαίδευσης και εμπειρίας των άλλων μελών της θεραπευτικής ομάδας, είναι αδιανόητο να γίνονται συνταγογραφήσεις χωρίς ο ψυχίατρος να έχει άμεση (πόσο μάλλον τακτική) επαφή με το άτομο για το οποίο συνταγογραφεί.
Το αποτέλεσμα ήταν να επαφίεται, τελικά, η πραγματική δοσολογία, και η εν γένει διαχείριση της φαρμακοθεραπείας, στην ψυχολόγο υπεύθυνη του οικοτροφείου. Μερικοί από τους ενοίκους του οικοτροφείου «απορρυθμίστηκαν» πλήρως, κάποιοι είχαν πολύ κακή έκβαση, με αποτέλεσμα νοσηλείες στο ψυχιατρείο, με περιρρέοντες τους συνήθεις στις ΜΚΟ χαρακτηρισμούς, που συνοδεύουν αυτές τις περιπτώσεις (με τις πιο πολύπλοκες ανάγκες, που δεν υπ-ακούνε στους επιβαλλόμενους πειθαρχικούς κανόνες κλπ), ως των «μη κατάλληλων» για οικοτροφείο. Ή στον πλήρη αρνητισμό για λήψη τροφής κλπ, με τραγικές συνέπειες. Προφανώς, η drug free προσέγγιση δεν έχει καμιά σχέση με αυτές τις ανεύθυνες πρακτικές.
Η άλλη πλευρά των «καινοτόμων» πρακτικών στην ΑΝΙΜΑ, είναι, φυσικά, η συνήθης στις στεγαστικές δομές των ΜΚΟ «ελεγχόμενη έξοδος», η «κλειδωμένη πόρτα». Στην ίδια την ακροαματική διαδικασία αναφέρθηκε, από τη πλευρά των μαρτύρα που είχε στείλει η ΜΚΟ - όπως, άλλωστε, και για το ζήτημα του ψυχιάτρου που προαναφέρθηκε – ότι η έξοδος ενοίκου είναι συνυφασμένη με το «φύλλο εξόδου»: για να βγει ένας ένοικος, υπογράφει ένα έντυπο, στο οποίο αναγράφονται τα στοιχεία του, πού πάει και πότε θα γυρίσει. Υπογράφει και ο υπεύθυνος βάρδιας. Με αυτό το έντυπο, υποτίθεται ότι ο ένοικος αναλαμβάνει την ευθύνη για ό,τι τυχόν του συμβεί έξω... Το ίδιο έντυπο υπογράφει και συνοδός, αν υπάρχει. Κάποιοι από τους ενοίκους είναι αναγκασμένοι να βγαίνουν εσαεί έξω μόνο με συνοδεία. Πιο ιδρυματική, ασυλική, αλλά «εκμοντερνισμένη» (με υπογραφές κλπ) πρακτική, δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί. Αυτό ήταν, άλλωστε, και ένα από τα σημεία αιχμής των αντιπαραθέσεων που συνάντησε και είχε η Ε.Γ. στο οικοτροφείο αυτό. Και δεν αναφερόμαστε σε άτομα (ελάχιστα) που μπορεί, πχ, να είχαν πρόβλημα άνοιας κλπ, αλλά στην μεγάλη πλειονότητα των αποκαλούμενων «λειτουργικών» ατόμων. Ηταν με την έλευσή της εκεί που έγινε αγώνας να είναι η «πόρτα πραγματικά, και όχι μόνο στα λόγια, ανοιχτή» - να γίνει, δηλαδή, αποδεκτός, ως λειτουργία της δομής, ο χαρακτήρα της ως «υποστηριζόμενης κατοικίας», ένα μεταβατικό στάδιο προς την «κανονική κατοικία» (πάντα με την εκάστοτε αναγκαία στήριξη). Ήταν η δική της, καθημερινή παρέμβαση που είχε ως αποτέλεσμα το «φύλλο εξόδου» να ατονήσει (χωρίς ποτέ επίσημα να καταργηθεί). Ηταν ένας διαρκής αγώνας, με ποικίλες υπονομεύσεις, ανά βάρδια κλπ, καθώς δεν είχε την επίσημη στήριξη «άνωθεν» ως εγκαθίδρυση της λειτουργίας του οικοτροφείου με «ανοιχτή πόρτα». Για να καταλήξει και πάλι το οικοτροφείο (που μετακόμισε από το Κορυδαλλό στο Μενίδι) μετά την απόλυσή της Ε.Γ. στην «κλειδωμένη πόρτα» και στην πλήρη επαναφορά του «φύλλου εξόδου».
Η Ε.Γ. απολύθηκε γιατί δεν ταίριαζε με την «χημεία» αυτού του νεοϊδρυματικού μοντέλου. Απολύθηκε γιατί ήθελε να εισάγει πραγματικές θεραπευτικές σχέσεις, ουσιαστικής κοινωνικής επανένταξης και χειραφέτησης.
Αναμένοντας την απόφαση του δικαστηρίου (που και σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, καθυστερεί πολύ), ένα μόνο πράγμα εν κατακλείδι : η ΑΝΙΜΑ δεν είναι παρά μια ανάγλυφη έκφραση των «μικρών ασύλων μέσα στην κοινότητα», τα οποία συνιστούν την πεμπτουσία της ελληνικής «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», που, όπως γνωρίζουμε, δεν ήταν παρά μια μεταστέγαση από το «μεγάλο άσυλο» (το ψυχιατρείο), στα «μικρά άσυλα» (ξενώνες, οικοτροφεία κλπ).
Η ΑΝΙΜΑ είναι η «ψυχή» όλων των ΜΚΟ, «μιλά» για όλες.
25/1/2020
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020
ΓΙΑ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ «ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΜΙΛΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ Η ΕΨΕ;
Με όχι μεγάλη, ομολογουμένως, έκπληξη είδαμε πρόσφατη, προ ημερών, ανακοίνωση της ΕΨΕ που ανακοινώνει την συγκρότηση «ομάδας εργασίας» για την «επικαιροποίηση και βελτιστοποίηση», λέει, «του προσφάτου σχεδίου νόμου για την ακούσια νοσηλεία αλλά και τα περιοριστικά μέτρα». Και καλεί να συμμετάσχουν όλοι όσοι ήταν στην Επιτροπή που συνέταξε το εν λόγω νομοσχέδιο, αλλά και ιδιώτες, στρατιωτικούς κλπ (μόνο αστυνομικούς και μυστικές υπηρεσίες δεν βλέπουμε να καλεί).
Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι το κάλεσμα, αν και αποτελεί απόφαση του ΔΣ της ΕΨΕ, δεν υπογράφεται, ως συνήθως, από τον πρόεδρο και τον γραμματέα του ΔΣ αλλά από την συγκροτηθείσα ομάδα εργασίας, με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο και την ταμία του ΔΣ. Πώς έτσι;
Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι σπεύδει η ΕΨΕ, πριν καν προκύψει η όποια πρωτοβουλία από το Υπουργείο για οτιδήποτε αφορά την Ψυχική Υγεία, να επωφεληθεί από την αλλαγή των συσχετισμών που προκύψαν από τις εκλογές του καλοκαιριού, για να περάσει «το δικό της». Το μετεκλογικό κλίμα «νόμος και τάξη» ταιριάζει, προφανώς, πολύ στις επιδιώξεις της «βελτιστοποίησης» που επιδιώκει η ΕΨΕ για την ψυχιατρική…. είναι σίγουρα προς αυτή την κατεύθυνση.
Για ποια «επικαιροποίηση» μιλούν; Το νομοσχέδιο ήταν έτοιμο να πάει στη Βουλή, πράγμα που εμποδίστηκε μόνο από την προκήρυξη των εκλογών-προς μεγάλη θλίψη των συντακτών του, που είχαν εισαγάγει σ΄ αυτό ό,τι πιο αντιδραστικό, την «ακούσια θεραπεία στην κοινότητα».
Ο όρος «επικαιροποίηση» θα είχε νόημα αν το νομοσχέδιο είχε γίνει νόμος, είχε εφαρμοστεί, είχε περάσει κάποιο χρονικό διάστημα, είχαν αλλάξει οι συνθήκες για την διαχείριση των οποίων συντάχθηκε και απαιτούνταν μια νέα διαχείριση. Τέτοια αλλοίωση του νοήματος ενός όρου, μιας λέξης, αν την έκανε ένας ασθενής τους, σίγουρα θα του έβαζαν «διάγνωση», θα τον χαρακτήριζαν «άνευ νοήματος». Εκτός κι αν δεχτούμε, όπως λέμε κάποιοι/ες από μας, ότι πίσω από την αλλαγή/μετάλλαξη του νοήματος υπάρχει νόημα, σκοπός. Ποιο να είναι άραγε αυτό εν προκειμένω; Εδώ έρχεται η «βελτιστοποίηση».
Θυμόμαστε τις αντιδράσεις σύσσωμης της ΕΨΕ, και την προσφυγή της στο Υπουργείο Υγείας, για το ζήτημα που είχε προκύψει (όχι από το νομοσχέδιο) σχετικά με την απαγόρευση, δυστυχώς μόνο για την περιοχή της Αττικής, των ακούσιων νοσηλειών σε ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές (με αφορμή τις καταγγελίες που είχαν γίνει για την κλινική Σαμέλλα και την επιτόπια επίσκεψη της Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές). ΄Ολο το πολυπλόκαμο δίκτυο πανεπιστημιακών, ιδιωτών και μεγαλοψυχιάτρων του Δημοσίου αισθάνθηκε να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, τον τρόπο ύπαρξης και λειτουργίας του.
Θυμόμαστε, επίσης, την προσφυγή της ΕΨΕ στο υπουργείο Υγείας και εξαιτίας της συμπερίληψης σε μιαν εγκύκλιο περί πρωτοκόλλου για τις μηχανικές καθηλώσεις, της απαγόρευσης «περιοριστικών μέτρων» σε εκουσίως νοσηλευόμενους. ΄Έτσι κι αλλιώς, όλα αυτά τα πρωτόκολλα είναι προσχηματικά. Δεν είναι παρά το άλλοθι για το ανεμπόδιστο των μηχανικών καθηλώσεων. Η βάρβαρη αυτή πρακτική δεν θ΄ αλλάξει με πρωτόκολλα, αλλά με την ριζική αλλαγή της κουλτούρας και της πράξης της ψυχιατρικής. Αλλά η ΕΨΕ δεν θέλει ούτε καν λεκτικές φόρμουλες, τα θέλει όλα «καθαρά», να επιτρέπονται ευθαρσώς οι καθηλώσεις σε όλους και όλες, ακούσιους και εκούσιους.
Άλλωστε, ο επικεφαλής της ομάδας εργασίας της ΕΨΕ και αντιπρόεδρός της, είναι διαπρύσιος κήρυκας των μηχανικών καθηλώσεων, όπως και των στενά χημικών θεραπειών τύπου Leponex, για το οποίο λειτουργεί και ειδικό ιατρείο.
Είναι πιθανόν ότι, στα πλαίσια αυτά, ίσως και να επανέλθει η «επικινδυνότητα» (το «να αποτραπούν πράξεις βίας κατά του ιδίου ή τρίτων») ως αιτία ακούσιας νοσηλείας.
Άραγε θα ασχοληθεί αυτή η ομάδα εργασίας της ΕΨΕ με την «βελτιστοποίηση» και την «επικαιροποίηση» αυτής της άκρως «περίεργης» τομεοποίησης, που σχεδίασε και θεσμοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση, κάνοντας πληθυσμό αναφοράς του ΚΨΥ Ζωγράφου μια σειρά από Δήμους των υπερβορείων προαστίων - σε διασύνδεση με την ψυχιατρική «κλινική» του Ογκολογικού των Αγ. Αναργύρων – την ίδια στιγμή που θεσμοθέτησε ο πληθυσμός του Δήμου Ζωγράφου να «εξυπηρετείται» από το ΚΨΥ Βύρωνα /Καισαριανής;
΄Η με τις «κλινικές μελέτες» ψυχοφαρμάκων γνωστών εταιρειών σε κλινικές δημόσιων ψυχιατρικών νοσοκομείων, που γεμίζουν με ράντζα, προς χάριν των «ερευνών» και εις βάρος της στοιχειωδώς αξιοπρεπούς νοσηλείας των ασθενών (χωρίς, φυσικά, αυτό να είναι η μόνη αιτία της αθλιότητας των συνθηκών στο δημόσιο σύστημα ψυχικής υγείας). Και γενικά, με την σχέση μεγαλοψυχιάτρων με τις φαρμακευτικές εταιρείες;
Ή, ακόμα, με την απερίγραπτη κατάσταση που επικρατεί στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, όπου πανεπιστημιακοί και δημόσιοι φορείς ανέλαβαν έναν εξωραϊσμό/ συγκάλυψη μιας ακραίας διαφθοράς (είναι γνωστή η «υπόθεση Φλώρου» και πολλές άλλες).
Τελικά, αυτό που δεν μας είπε η ΕΨΕ είναι ποια ήταν τα επίμαχα θέματα του νομοσχεδίου, που συζητήθηκαν στο ΔΣ της ΕΨΕ, τα οποία θεώρησαν ότι χρειάζονται «επικαιροποίηση» και «βελτιστοποίηση» και έτσι αποφασίστηκε η ομάδα εργασίας; Θα τολμήσουν να πουν, ή θα είναι και πάλι όλα εν κρυπτώ;
Αυτό που, εν τέλει, ευελπιστούμε είναι ότι η κίνηση αυτή της ΕΨΕ θα «επικαιροποιήσει» και θα «βελτιστοποιήσει» ένα κίνημα αντίστασης στους σχεδιασμούς τους για «νόμο και τάξη» και στην Ψυχική Υγεία.
23/1/2020
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020
Η επόμενη συνάντηση της ομάδας των επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας, στα πλαίσια της Πρωτοβουλίας 'Ψ', την Τετάρτη, 15 Ιανουρίου 2020, ώρα 20.00
Η επόμενη συνάντηση της ομάδας των επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας,
στα πλαίσια της Πρωτοβουλίας 'Ψ', θα γίνει την Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου 2020, ώρα 20.00, στο χώρο της οδού Μπόταση 11 (1ος όροφος).
Όπως αναφερόταν στο αρχικό κάλεσμα, στη συνάντηση αυτή καλούνται όλοι/ες όσοι/ες "εργάζονται στο χώρο της ψυχικής υγείας (ανεξαρτήτως ειδικότητας και ρόλου, και σε όποια δομή του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, ΜΚΟ κλπ, για ενήλικες, παιδιά και εφήβους, πρόσφυγες, κακοποιημένες γυναίκες). Στόχος της ομάδας θα είναι το μοίρασμα των εμπειριών που προκύπτουν από το εργασιακό περιβάλλον, η κατανόησή τους, η προοπτική ανεύρεσης διαφορετικών προσεγγίσεων σε καταστάσεις που λαμβάνονται ως δεδομένες, η συζήτηση πραγμάτων που το ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον δεν μπορεί να επιτρέψει να ειπωθούν. Στοχεύοντας στην ανίχνευση δυνατοτήτων, διαύλων και διαδρομών για δυνατότητες δράσεις σε εναλλακτική κατεύθυνση. Η ομάδα θα είναι ανοικτή και για φοιτητές/τριες που κάνουν την πρακτική τους άσκηση στον τομέα της ψυχικής υγείας".
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2020
ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/01, 09:00Π.Μ., ΚΤΗΡΙΟ 9, ΑΙΘ.10
Μία νέα καταγγελία για απόλυση από ΜΚΟ – και, συγκεκριμένα, για την εκδικητική απόλυση της ψυχολόγου Εύας Γεμενετζή από τη ΜΚΟ «ΑΝΙΜΑ» – έρχεται για άλλη μία φορά να αποδείξει ότι οι ιδιωτικοποιημένες εργασιακές σχέσεις στην ψυχική υγεία και η επισφαλής θέση των εργαζομένων είναι αλληλένδετες με την παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων και με τη διαιώνιση των ασυλικών πρακτικών. Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με παλαιότερο κάλεσμα του Σ.Ε.Ψ.Α.Ε.Κ.Ο. (Σωματείου Εργαζόμενων σε φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευαίσθητων Κοινωνικά Ομάδων), η «ΑΝΙΜΑ» συγκαταλεγόταν στους φορείς για τους οποίους «εργαζόμενοι καταγγέλλουν διοικήσεις ότι πιέζουν, εκβιάζουν, τρομοκρατούν, ακόμα και απολύουν εργαζομένους που άσκησαν το νόμιμο δικαίωμά τους να κάνουν επίσχεση». Επιπλέον, πρόσφατα, τον Ιούνιο του 2019, η ίδια ΜΚΟ δέχτηκε καταγγελία από σύλλογο οικογενειών για την ψυχική υγεία αναφορικά με τις συνθήκες διαβίωσης των ενοίκων της στεγαστικής δομής της.
Η στεγαστική δομή της ΜΚΟ «ΑΝΙΜΑ», η οποία θεωρητικά καλείται να προωθήσει την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση πρώην έγκλειστων σε ψυχιατρικά ιδρύματα, αντιμετωπίζοντάς τους/τις ως υποκείμενα με πλήρη δικαιώματα, κάθε άλλο παρά επιτελεί το αποκαταστασιακό της έργο, εφόσον λειτουργεί σε ένα κανονιστικό πλαίσιο απαγορεύσεων και «ανταμοιβών», που χρονιοποιούν και ακυρώνουν τους/τις ενοίκους, χωρίς να τους/τις συμπεριλαμβάνει σε μικρές και μεγάλες αποφάσεις. Κατά την εκπλήρωση των επιστημονικών και θεραπευτικών της καθηκόντων, η Ε. Γεμενετζή δεν έπαψε να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ενοίκων και να αγωνίζεται ενάντια στην παθητικοποίησή τους, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί από τη διοίκηση της ΜΚΟ. Η απόλυσή της δεν συνδέθηκε ούτε προσχηματικά με τυπικές παραλείψεις, αλλά ρητά και ευθέως με την επιλογή μίας χειραφετητικής θεραπευτικής προσέγγισης, η οποία αντιστέκεται στον πειθαρχικό έλεγχο, στις τιμωρητικές πρακτικές και στην έλλειψη σεβασμού απέναντι στους/στις ενοίκους. Είναι τουλάχιστον προκλητικό από μέρους της διοίκησης ότι μετά από 3,5 σχεδόν χρόνια απασχόλησης της Ε. Γεμενετζή στην εν λόγω στεγαστική δομή, αναφέρθηκε ως «βάσιμος λόγος» απόλυσής της η «Ανικανότητα κατά την εκτέλεση της εργασίας».
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, προκύπτει ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση ακόμα και των στοιχειωδών δικαιωμάτων είναι κοινός για εργαζόμενους/ες και εξυπηρετούμενους/ες. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι και σε αυτήν την περίπτωση εκφράστηκε έμπρακτα η αλληλεγγύη ενοίκων της στεγαστικής δομής της ΜΚΟ «ΑΝΙΜΑ» προς την Ε. Γεμενετζή.
Την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020 στην Ευελπίδων (09:00 π.μ., Κτήριο 9 Αίθουσα 10) εκδικάζεται η αγωγή της Ε. Γεμενετζή κατά της ΜΚΟ «ΑΝΙΜΑ» με αιτήματα την αναγνώριση της ακυρότητας της απόλυσης και την αποκατάσταση της ηθικής της βλάβης.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020
Η επόμενη συνάντηση/συνέλευση της Πρωτοβουλίας 'Ψ', την Παρασκευή, 10 Γενάρη 2020, στις 19.30