Τα “κάλαντα” της Πρωτοβουλίας Ψ για ένα πολύμορφο κίνημα στην ψυχική υγεία...

 

Δεν πειράζει που δεν έχεις δουλειά ή η εργασιακή επισφάλεια είναι τέτοια που δεν μπορείς να προγραμματίσεις τίποτα για το μέλλον σου .
Δεν πειράζει που τρέμεις στην ιδέα να νοσηλευτείς από τις ανεπάρκειες των νοσοκομείων. Δεν πειράζει που η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας μοιάζει σαν έργο επιστημονικής φαντασίας.
Δεν πειράζει που το κέρδος είναι πάνω από την υγεία.
Δεν πειράζει που φοβάσαι μην τυχόν πληρώσεις το μισό του μισθού σου περπατώντας στο δρόμο χωρίς μάσκα αλλά που σαν σαρδέλα στοιβάζεσαι στα λεωφορεία.
Δεν πειράζει που οι οικογενειακές δυναστείες σε αυτή την χώρα σε αντιμετωπίζουν ως τεμπέλη, ανίκανο και αναξιόπιστο.
Δεν πειράζει που το αναπτυξιακό μοντέλο που ακολουθείται καταστρέφει τα πάντα γύρω του μαζί και το περιβάλλον που ανάμεσα στα άλλα είναι και μία βασική αιτία μετάδοσης του covid 19 στον άνθρωπο.
Δεν πειράζει που η επιλογή σου σε αυτή την ζωή είναι να αρρωστήσεις ψυχικά και σωματικά εντός συστήματος από τις απανθρωποποιητικές συνέπειες του και με μοναδικό φάρμακο να καταναλώνεις για να νιώθεις υγιής ή εκτός συστήματος ανήκοντας σε μία από τις δεκάδες «ευάλωτες» ομάδες .

Αρκεί που αυτό που λείπει από την παιδεία μας είναι η αστυνομία στα πανεπιστήμια.

Αρκεί που κάποιοι θα επωφεληθούν από άλλη μία κρίση (μετά την μνημονική και προσφυγική ) υγειονομική αυτή την φορά για να πλουτίσουν.

Αρκεί που υπάρχουν κερδοφόρες (μη κερδοσκόπες) οργανώσεις για να στηρίξουν αυτό το σύστημα.

Αρκεί που υπάρχουν ψυχολόγοι, από ΜΚΟ και πανεπιστήμιο, με την "ευγενή χορηγία" του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος, να σε παρηγορήσουν τηλεφωνικά. 

 

 

Πρωτοβουλία για ένα πολύμορφο κίνημα στην Ψυχική Υγεία , 2020

Η ανάμνηση που έρχεται

 

Η Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία αποφάσισε να συμβάλει στην υποδοχή και συντρόφευση των συντρόφων/ισσών Ζαπατίστας που θα επισκεφτούν την Ευρώπη και την Ελλάδα. Το ταξίδι αναγγέλθηκε με ένα ανακοινωθέν του EZLN στις 4 Οκτώβρη. Σχεδόν τις ίδιες μέρες ειδοποιήθηκαν και οι ομάδες του Δικτύου EuropaZapatista (Δίκτυο των ευρωπαϊκών ομάδων αλληλεγγύης στο οποίο συμμετέχουν και ελληνικές ομάδες). Λίγες μέρες αργότερα βγήκαν δύο ακόμα ανακοινωθέντα. Σύμφωνα με αυτά αναμένονται τρία ακόμα ανακοινωθέντα.

Το πολιτικό σκεπτικό του ταξιδιού είναι αυτό που περιγράφεται στα ανακοινωθέντα και προκύπτει από την πολιτική ανάλυση των ζαπατίστας τόσο για την εξέγερσή τους όσο και για το Μεξικό και τον κόσμο. Μια σκληρή πολιτική ανάλυση όσο σκληρές είναι και οι πραγματικότητες του πλανήτη.. Με τα μέχρι στιγμής γνωστά, στην Ευρώπη θα ταξιδέψουν περίπου 120 ζαπατίστας (αριθμός που μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί, εξαρτάται από τις ανάγκες που θα προκύψουν από τις ατζέντες των κινημάτων στην Ευρώπη). Το μεγαλύτερο μέρος της αποστολής (περίπου το 75%) θα αποτελείται από γυναίκες. Μια πρώτη ομάδα (η μικρότερη) θα ξεκινήσει με καράβι, τον Απρίλη του 2021, από το Μεξικό και θα διασχίσει τον Ατλαντικό. Αυτή η ομάδα θα φτάσει πρώτη (περίπου 30-40 μέρες μετά τον απόπλου από Μεξικό) και θα προετοιμάσει μαζί με τις επιτροπές των ευρωπαϊκών χωρών τις λεπτομέρειες της περιοδείας στην Ευρώπη. Θα ακολουθήσει η δεύτερη ομάδα αεροπορικώς. Δεν είναι σαφές πότε ακριβώς αλλά υπολογίζουμε τέλη Μάη με αρχές Ιούνη.

Το πώς θα κινηθούν στην Ευρώπη, εάν δηλαδή χωριστούν σε μικρότερες ομάδες που θα περιοδεύουν παράλληλα στις ευρωπαϊκές χώρες ή εάν θα κινηθούν ως μία ομάδα πάλι εξαρτάται από τις ατζέντες που θα έχουν χτιστεί εν τω μεταξύ στην κάθε χώρα. Το πιο πιθανό σενάριο είναι να χωριστούν σε ομάδες οι οποίες θα συναντηθούν κάποια στιγμή σε μία ή δύο πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις. Χρόνος, τόποι και θέμα αυτών των πανευρωπαϊκών κινητοποιήσεων μένει να οριστεί από εμάς. Αυτό που ζητάνε από τους ευρωπαίους είναι να έχουμε σκιαγραφήσει, μέχρι τις 18 Δεκέμβρη, το περίγραμμα του ταξιδιού. Δηλαδή:

α) πόσες τοπικές εκδηλώσεις-συναντήσεις με κινήματα-αντιστάσεις θα υπάρξουν στην κάθε χώρα, άρα πόσους χρειαζόμαστε και για πόσες μέρες στην κάθε χώρα. Και με τι θεματικές.

β) προτάσεις και πολιτική συζήτηση για την κεντρική πανευρωπαϊκή κινητοποίηση που θα συμπυκνώνει ότι αποφασίσουν όλες οι αντιστάσεις της Ευρώπης ότι είναι το πλέον σημαντικό να αναδείξουν (και συμβολικά και πραγματικά). Το αφήνουν πάνω μας το τι θέλουμε να αναδείξουμε όλοι μαζί.

Το Δίκτυο EuropaZapatista έχει κάνει μέχρις στιγμής δύο διαδικτυακές συναντήσεις. Σε αυτές συμμετείχαν ομάδες από Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Βασκία, Νορβηγία, Γερμανία, Αγγλία, Βέλγιο, Ελβετία, Ελλάδα….. Σε αυτές συμφωνήθηκαν (ή κουβεντιάστηκαν) τα εξής:

α) να ανοίξουν οι ομάδες αλληλεγγύης το ταξίδι σε όσο το δυνατόν περισσότερες αντιστάσεις, κινήματα και συλλογικότητες της κάθε χώρας.

β) σκιαγραφήθηκαν από τις ομάδες οι θεματικές που θεωρούν ότι είναι κρίσιμο πολιτικά να αναδειχθούν. Το μεταναστευτικό και προσφυγικό, οι αγώνες για το περιβάλλον και το έμφυλο ήταν κοινή οπτική. Από κει και πέρα αναφέρθηκαν και έγιναν προτάσεις για αρκετά θέματα: αποαποικιοποίηση, εξώσεις-στεγαστικό, το ζήτημα της τέχνης, της καταστολής, της φτώχειας, των αγώνων για έδαφος (territorio – καταλήψεις κ.λπ.). Η τελική απόφαση για τις κεντρικές θεματικές θα υπάρξει μέσα από μια συζήτηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στην οποία θα συμμετέχουν οι συντονισμοί αντιστάσεων όλων των χωρών.

γ) αποφασίστηκε να φτιάξει η κάθε χώρα την ατζέντα της και τις θεματικές της ανάλογα και με τις πολιτικές επιθυμίες των συλλογικοτήτων και των αγώνων που θα εμπλακούν.

δ) η κάθε χώρα να συζητήσει και να προτείνει στην επόμενη συνάντηση (ή μάλλον όσο το δυνατόν γρηγορότερα) την πολιτική θεματική (και δευτερευόντως τον χρόνο και τον τόπο) της πανευρωπαϊκής κινητοποίησης. Ώστε να μπορέσει να υπάρξει μία βάση στην οποία θα ακουμπήσει τόσο η συλλογική πανευρωπαϊκή απόφαση όσο και η διαδικασία απόφασης

ε) σχηματίστηκαν τέσσερις επιτροπές: μία που θα εξερευνήσει δυνατότητες ανεύρεσης του πλοίου που θα φέρει τους συντρόφους, μία για νομικά ζητήματα, μία ιατρική επιτροπή και μία για τη χρηματοδότηση του ταξιδιού.

ζ) επόμενη συνάντηση πανευρωπαϊκή στις 18 Δεκέμβρη.

 

Μέχρι τώρα έχουν γίνει δύο Πανελλαδικές Διαδικτυακές Συναντήσεις και ακολουθεί άλλη μία στις 13/12. Σήμερα Παρασκευή 11/12/2020, στις 19:00 οργανώνεται μία συνάντηση παναθηναϊκή, όπου θα συζητηθεί το ταξίδι του ΕΖLN στην Ευρώπη με τους συντρόφους και συντρόφισσες της Αθήνας (πρόκειται για ένα από τα 9 περιφερειακά συντονιστικά που συγκροτούν την ευρύτερη ολομέλεια)

Ακολουθήστε το παρακάτω λινκ:

https://zoom.us/j/94023120999

Meeting ID: 94023120999

 

Η σύνδεση μπορεί να γίνει και τηλεφωνικά (χωρίς δυνατότητα βίντεο), ειδικά για τις περιπτώσεις πολύ κακής σύνδεσης ή μη διαθεσιμότητας δικτύου.

Τα κύρια θέματα προς συζήτηση αυτή την περίοδο είναι:

1) Πόσες τοπικές εκδηλώσεις δράσεις-συναντήσεις με κινήματα-αντιστάσεις θα υπάρξουν σε κάθε χώρα και με τι θεματικές,

2) Πόσες/ους ζαπατίστας μπορούμε να υποδεχθούμε. Για πόσες μέρες και από πότε μέχρι πότε, συγκεκριμένες ημερομηνίες.

3) Κεντρική ή κεντρικές δράσεις στην Ελλάδα. Κεντρική δράση στην Ευρώπη.

 

Επιπλέον έγινε ενημέρωση για την κυκλοφορία του ημερολογίου για το 2021, τα έσοδα του οποίου θα χρηματοδοτήσουν το ταξίδι των ζαπατίστας, μαζί με τα χρήματα από τη διάθεση του βιβλίου «Η κριτική σκέψη απέναντι στην καπιταλιστική Λερναία Ύδρα». Καλό είναι όλες οι συλλογικότητες να προμηθευτούν το ημερολόγιο και το βιβλίο και να τα προωθήσουμε.

Σε κάθε νέα ενημέρωση που θα λαμβάνουμε θα σας ενημερώνουμε

Περισσότερα εδώ: https://paliacatezapatista.wordpress.com/

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 

ΒΙΑΙΟ ΕΞΙΤΗΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΨΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ, ΠΑΝΤΑ, ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

 

Πριν δυο μέρες δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα sputniknews η επώνυμη καταγγελία μιας μητέρας ασθενούς νοσηλευόμενης στο παθολογικό τμήμα του ΨΝΑ, ότι την πίεζαν από το ψυχιατρείο να πάρει στο σπίτι την κόρη της, ύστερα από 8 συνεχή χρόνια νοσηλείας εκεί, γιατί θα μετέτρεπαν το τμήμα αυτό σε κλινική covid-19. (Πατήστε εδώ για το σχετικό άρθρο)

Σημειωτέον ότι η νοσηλευόμενη έχει εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας και ταυτόχρονα σοβαρά προβλήματα σωματικής υγείας (μεταξύ άλλων και χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια), λόγω των οποίων έχει ανάγκη πάντα μια φιάλη οξυγόνου να είναι δίπλα της. Γι΄ αυτό τα τελευταία χρόνια που ήταν στο ΨΝΑ, νοσηλευόταν στο παθολογικό του τμήμα και, παρά την παρατεταμένη διάρκεια νοσηλείας, δεν είχε προκύψει ζήτημα εξιτηρίου.

Ούτε βέβαια είχε επιδιωχθεί, ή γίνει κατορθωτή, μια πιο ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος, με την εξασφάλιση μιας θέσης σε εξωνοσοκομειακή στεγαστική δομή (οικοτροφείο), όπου θα ήταν δυνατό να έχει την αναγκαία και σε διαρκή βάση υποστηρικτική φροντίδα σε όλο το φάσμα των πολύπλοκων αναγκών της, ψυχικών και σωματικών. Απλώς, η ασθενής είχε αφεθεί να φυτοζωεί για χρόνια στο παθολογικό τμήμα του ψυχιατρείου.

Και ήταν την ίδια μέρα που ήλθε στη δημοσιότητα η καταγγελία, από την μητέρα, των ασφυκτικών πιέσεων που δεχόταν για ένα, όπως αποκαλείται σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, «αιματηρό εξιτήριο», που έγινε το εξιτήριο, αλλά με προορισμό λίγο πιο δίπλα, στο Δρομοκαϊτειο, στην εκεί παθολογική κλινική.

Πέρα από αυτή την απαράδεκτη μεταχείριση της συγκεκριμένης ασθενούς, κανείς δεν μιλάει και για την τύχη που θα έχουν, με την μετατροπή της παθολογικής κλινικής του ΨΝΑ σε κλινική covid-19, τα άτομα που νοσηλεύονται στο ΨΝΑ και που, όταν παρουσίαζαν προβλήματα σωματικής υγείας, αντιμετωπίζονταν, σε μεγάλο βαθμό μέχρι τώρα, στο παθολογικό τμήμα του ψυχιατρείου, αποφεύγοντας, ως ένα σημείο, τις ενίοτε πολλαπλώς ψυχοφθόρες διακομιδές αλλού. Ποια θα είναι η φροντίδα αυτών των ασθενών τώρα που τα νοσοκομεία σπρώχνονται να παραμερίζουν γενικά την φροντίδα ατόμων ακόμα και με σοβαρά προβλήματα υγείας, καθώς κατακλύζονται από νοσούντες από covid-19, ακυρώνοντας, πχ, προγραμματισμένα χειρουργεία και μετατρέποντας τη μια κλινική μετά την άλλη σε κλινική covid-19;

Σίγουρα η πανδημία, με τα κρούσματα να εμφανίζονται και ν΄ αυξάνονται πολλαπλασιαστικά μέσα στους συνωστισμένους χώρους των ιδρυμάτων, μεταξύ αυτών και των ψυχιατρείων, όχι μόνο στους/στις ασθενείς, αλλά και στο προσωπικό, πέρα από την εγγενή, από την ίδια την συγκρότησή τους, ευκολία με την οποία αυτοί οι χώροι γίνονται εστίες μόλυνσης, δημιουργεί μια κατάσταση που σίγουρα χρειάζεται αντιμετώπιση, αλλά… πώς; Με διαδικασίες που μεταχειρίζονται τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας σαν «άδειες φλούδες» - και ιδιαίτερα αυτών που έχουν τις πιο πολύπλοκες ανάγκες, δηλαδή, αυτών που θάπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος για την δέουσα απάντηση σ΄ αυτές τις ανάγκες;

Είναι γνωστό ότι μια τέτοιου είδους μεταχείριση δεν αφορά μόνο τη συγκεκριμένη ασθενή, αλλά πολλούς/ές, πριν και κατά την περίοδο της πανδημίας. Και είναι, επίσης, γνωστές οι «ουρές» ασθενών (πριν ή και μετά το εξιτήριο) χωρίς οικογένεια, χωρίς κατοικία, ή δυνατότητα αυτόνομης διαβίωσης χωρίς στήριξη, που περιμένουν μήνες ή και χρόνια, για μια θέση σε στεγαστική δομή, με τον γραφειοκρατικό και αντιθεραπευτικό τρόπο που αυτό έχει θεσμοθετηθεί να γίνεται. Με πολλούς/ές από αυτούς/ές να καταλήγουν αναζητώντας μια θέση στα κατά τόπους Υπνωτήρια των Δήμων, ή και στο δρόμο.

Είναι σίγουρο ότι λύση για την ασθενή αυτή με θεραπευτικούς στόχους και όχι στη λογική του ξεφορτώματος, σαν απλώς ενός ανεπιθύμητου βάρους, θα μπορούσε, όχι μόνο πριν, αλλά και τώρα, εν μέσω της πανδημίας, να βρεθεί αν υπήρχε ένα πραγματικά θεραπευτικό ενδιαφέρον (το οποίο απαιτούμε να υπάρξει προκειμένου να βρεθεί άμεσα η δέουσα λύση) και όχι η πάγια ιδρυματικού χαρακτήρα ψυχιατρική λογική και πρακτική της εσαεί απαλλαγής από όλες αυτές τις περιπτώσεις, τις καθόλου λίγες, που είναι προϊόντα αυτής ακριβώς της κυρίαρχης λογικής και πρακτικής. Η οποία, μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, στο όνομα της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», δεν ξέρει πια πώς, ή και δεν νοιάζεται πια, να «κρυφτεί».

7/12/2020

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ