"Καφενείο" στο χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ': Πέμπτη 9 Μαρτίου στις 18:30

 

Την Πέμπτη 9 Μαρτίου στις 18:30 ανοίγουμε τον χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ', για καφενείο.

Στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στο μετρό Αγ. Ιωάννης. Ελάτε να πιούμε τσαγάκι, καφέ, να τα πούμε να γνωριστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε.

 

Στα προηγούμενα καφενεία στην Αιθαλίδου συναντηθήκαμε άτομα που γνωριζόμασταν και άτομα που δεν γνωριζόμασταν, άτομα που έρχονται στην Πρωτοβουλία Ψ. και άτομα που ήρθαν πρώτη φορά.

Αυθόρμητα συνυπάρξαμε, τα είπαμε, γνωριστήκαμε, ρωτήσαμε και αναρωτηθήκαμε τι είναι η Πρωτοβουλία Ψ, φάγαμε γλυκάκια, και τελικά παίξαμε, γράψαμε συλλογικές ιστορίες, ζωγραφίσαμε και μοιραστήκαμε ιδέες για επόμενα καφενεία.

 
Συζητήσαμε την ανάγκη να συναντιόμαστε συχνότερα και πιο σταθερά και συζητήσαμε πως αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε συλλογικά. 

Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να ανοίξουμε τον χώρο για καφενείο αυτή την Πέμπτη.

Ελάτε να πιούμε τσάι ή καφέ, να τα πούμε, να γνωριστούμε, να μοιραστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε.

Φέρτε ότι θέλετε να μοιραστείτε: κούραση, άγχος, στεναχώριες, μουσικά όργανα, κείμενα, ποιήματα, τραγούδια, ιδέες για παιχνίδια, γλυκά, φαγητά ή απλά την παρουσία σας.

Σας περιμένουμε.

 

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

"Μη φοβάσαι, θα πάμε μαζί": Τρίτη 7 Μαρτίου στις 09:00, συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω απ' το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, για την υπόθεση του Γιάννη Καυκά

 

"Μετρηθήκαμε και είμαστε λιγότεροι...", λένε  τα σωματεία εργαζομένων στους σιδηροδρόμους. Σήμερα ως Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία μπορούμε, τουλάχιστον, να χαμογελάμε που ο Γιάννης Καυκάς είναι ακόμα μαζί μας, να τον θυμόμαστε, σχεδόν δώδεκα χρόνια πριν, να βγαίνει νικητής από μια απόπειρα κρατικής δολοφονίας.

Στις 11 Μαΐου 2011 χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν ενάντια στα μνημονιακά μέτρα που επιβάλλονται προκειμένου να φτάσουμε σήμερα να θρηνούμε 57 νεκρούς σε μια ακόμα κρατική δολοφονία. Εκείνες οι διαδηλώσεις δοκίμασαν να στήσουν ένα ανάχωμα στην επέλαση των επερχόμενων ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, της λεηλάτησης των φυσικών πόρων και της φτωχοποίησης μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Και για αυτό και η πορεία χτυπήθηκε βάναυσα, με κάθε αγριότητα από τους ένστολους φρουρούς της κρατικής αυθαιρεσίας. Ο Γιάννης δέχτηκε τη μανία των ΜΑΤ, χτυπημένος από έναν πυροσβεστήρα στο κεφάλι κι έφτασε σε προθανάτια κατάσταση στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Θα βγει από το νοσοκομείο με το κεφάλι ψηλά και τη γροθιά υψωμένη στις 30 Μαΐου 2011. Για το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών ήταν “ένα ακόμα τυχαίο γεγονός”. Ουσιαστικά το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης θάφτηκε και μπήκε στο αρχείο, καθώς “δεν προέκυψε κανένα στοιχείο” για το δράστη και το αντικείμενο του τραυματισμού. Οι ένστολοι δολοφόνοι της 17μελούς διμοιρίας συνέχισαν τη δουλειά τους ξεσπώντας σε καταλήψεις στέγης, σε αγωνιστές/ριες, διαθέσιμοι να επιβάλλουν πλέον τη “νέα κανονικότητα”.

Τον Μάιο του 2021, σε μια στοιχειώδη αναγνώριση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών αναγνωρίζει την “αδιάκριτη χρήση βίας” και επιδικάζει την καταβολή αποζημίωσης. Στις 7 Μαρτίου 2023 το κράτος ασκεί έφεση, κυριολεκτικά την τελευταία δυνατή μέρα. Είναι το ίδιο κράτος που αποκαλεί “ανθρώπινο λάθος” την κρατική δολοφονία στα Τέμπη, που ευθύνεται για τη ρατσιστική δολοφονία των Ρομά, που ελέγχει κυκλώματα trafficking, που ποδοπατά τον Ζακ, που στέλνει στην εντατική τον Χρονόπουλο λόγω της αναπηρίας του, που σκοτώνει το Βαγγέλη Μάγγο.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Τα εγκλήματα είναι διαρκείας. Ο Γιάννης είναι μαζί μας και στέκεται κοντά μας. Θα σταθούμε κι εμείς δίπλα του.

Ως Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία, στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Λουίζης Ριανκούρ 85, Μετρό Πανόρμου) την Τρίτη 7 Μαρτίου 2023, στις 09:00. Διεκδικούμε την καταδίκη των ένστολων επίδοξων δολοφόνων. Στεκόμαστε κοντά, αλληλέγγυα.

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Διημερίδα «Μαθαίνοντας -Ξεμαθαίνοντας: Διάλογοι πάνω στην τρέλα» — Το πρόγραμμα της εκδήλωσης

 

Σχετικά με τη διημερίδα

Έχοντας περάσει 13 χρόνια από τη δημιουργία της πρώτης ομάδας αυτοβοήθειας το Μάρτιο του 2010 και 8 χρόνια από την πρώτη συνέλευση της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’-, οι δύο συλλογικότητες συστεγάζονται σε μια προσπάθεια να στεγάσουν τα όνειρά τους και να έρθουν πιο κοντά. Κρατώντας η καθεμιά τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά της, την κουλτούρα και τις αρχές της αναζητήσαμε σημεία επικοινωνίας και ήρθαμε πιο κοντά ανοίγοντας συχνά διάλογο και συνδιοργανώνοντας κάποιες εκδηλώσεις. Από αυτή τη συγκατοίκηση προέκυψε και η ανάγκη για μια νέα διημερίδα.

Μέσα από τις συζητήσεις μας νιώσαμε έμπρακτα την αξία όρων όπως “ειδικός από εμπειρία”, “συνεργατικές κοινότητες μάθησης”, “αλληλεγγύη”, “ανάπτυξη του δυναμικού αυτοβοήθειας’, “αναγνώριση της προσωπικής ευθύνης της ασθένειας και της υγείας”. Κι έτσι όλα αυτά τα χρόνια μεγαλώσαμε γιατί ήρθαμε κοντά ο ένας στην άλλη. Αναγνωρίσαμε πως η μάθηση δεν αποτελεί μια στείρα “ανάγνωση” ενός κόσμου που βρίσκεται κάπου έξω και περιμένει να τον γνωρίσουμε, αλλά “μια αέναη γέννηση ενός κόσμου μέσω της διεργασίας της ζωής”. Τελικά “μάθηση και ανάπτυξη είναι απλώς οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος”.

Το μεγάλωμα μοιάζει να περνάει μέσα από μια συλλογική αναζήτηση μιας άλλης αντίληψης και γνώσης, όπου νέα νοήματα αναδύονται από τη μεταξύ μας αλληλεπίδραση. Για αυτό και χρειάζεται και στα θέματα ψυχικής υγείας να γίνουμε ο “αδαής δάσκαλος”, που έλεγε ο Ζοζέφ Ζακοτό, να παραμερίσουμε την “ειδημοσύνη” μας, να συνειδητοποιήσουμε την άγνοιά μας, ξεπερνώντας την υπεροψία και τη βεβαιότητά μας σχετικά με αυτά που γνωρίζουμε, για χάρη της νέας γνώσης που μας περιμένει και η οποία δεν κρύβεται μόνο σε βιβλία.

Χρειάζεται να δούμε πως οι άνθρωποι είναι ειδικοί για τις ζωές τους καθώς αυτοί είναι φορείς της αλήθειας του βιώματός τους και έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να ζητήσουν και να λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγνοια μας είναι να είμαστε ανοιχτοί/ες στις διαφορετικές εμπειρίες των ανθρώπων, να υποστηρίζουμε τις ανάγκες τους και να διατηρούμε ασφαλές και σταθερό το πλαίσιο της σχέσης με μετριοφροσύνη. Χρειάζεται μέσα από μια, καλώς εννοούμενη, ταπεινότητα να αλληλεπιδράσουμε και να ανταλλάξουμε εμπειρίες για την ανάπτυξη μιας κριτικής συνειδητοποίησης, έτσι ώστε ο ψυχικός μας πόνος και η δυσφορία μας να γίνονται αντιληπτές και κατανοητές μέσα από μια πληθώρα φακών και όχι μονοδιάστατα ως μια “(ψυχ)ιατρική κατάσταση”, μια “νόσος του εγκεφάλου”, μια “διαταραχή που οφείλεται σε χημική ανισορροπία”, μια “προσωπική αδυναμία” κοκ.

Και όλα αυτά μοιάζει να χρειάζεται να πάνε και πιο πέρα. Είναι σημαντικό η κριτική σκέψη να παει πέρα από την κριτική της ψυχιατρικής, που είναι βέβαια πιο εύκολο να στοχευτεί σαν το κυρίαρχο σύστημα. Είναι σημαντικό να προχωρήσουμε πιο πέρα και να ασκήσουμε κριτική σε όλες τις γνώσεις και απόψεις που διεκδικούν νέες αυθεντίες. Αυτό περιλαμβάνει και τις γνώσεις/απόψεις των κινημάτων και επιζώντων ψυχιατρικής/ ληπτριών υπηρεσιών, βασικά όλοι μας πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας!

 

Λίγα λόγια για την έκθεση που θα είναι ανοικτή παράλληλα με τις συζητήσεις:

Η Πολυμεσική Έκθεση «Μαθαίνοντας – Ξεμαθαίνοντας: Διάλογοι πάνω στη τρέλα» μιλά για την ψυχιατρική εμπειρία, την κυρίαρχη γνώση, τη συλλογική δύναμη, το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό και στην πολυφωνία. Ο διάλογος δεν περιορίζεται στον «λόγο» μέσα από παρουσιάσεις αλλά προκύπτει και μέσα από καλλιτεχνικές διεργασίες που συμπυκνώνουν μέσα στην εικόνα το σύγχρονο αφήγημα. Διάλογοι δημιουργούνται μέσα από κόμικ, εικαστικά, εργόχειρα, ποιήματα, και φωτογραφικά έργα ανθρώπων που έχουν απασχοληθεί γύρω από τα θέματα της διημερίδας, είτε ως δημιουργοί, είτε επιλέγοντας να είναι παρόντες μέσα από τις εικόνες που μοιράζονται. Στην έκθεση συμμετέχουν οι: Λίλιαν Χαριτάκη Άσιμου, Ντία Κουτσογιάννη, Κώστας Μάρκου. Κωνσταντίνα Πουρσανίδου, Αλέξια Οθωναίου, Γιώργος Μπότσος, Ομάδα συγγενών και φίλων του Δικτύου, Νικόλας Περδικάρης, Ελένη Ξυπολήτου, Ελένη Βασιλείου, Κυριάκος Μαυρίδης

 

Λίγα λόγια για τις/τους προσκεκλημένους μας:

Η Μαρίνα Λυκοβουνιώτη συμμετέχει στο Κίνημα Ακούγοντας Φωνές. Έχει εμπειρία φωνών συντονίζει ομάδες αυτοβοήθειας, πραγματοποιεί διαλέξεις και έχει συγγράψει άρθρα πάνω στην εμπειρία της.

Ο Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου ως ψυχίατρος, από το 1982, ήρθε σε επαφή με το κίνημα της εναλλακτικής ψυχιατρικής που ενέπνευσε ο Φράνκο Μπαζάλια στην Ιταλία. Εργάστηκε διαδοχικά σε τρία ψυχιατρεία· στο Δρομοκαΐτειο (1986-1990), στο ΚΘ Λέρου (1990-1999) και στο ΨΝΑ (1999-2014) παίρνοντας πρωτοβουλίες για πρακτικές και προγράμματα ριζικής αποδόμησης και ξεπεράσματος των ιδρυματικών πρακτικών στην κατεύθυνση της Αποϊδρυματοποίησης. Ανέπτυξε συνεχή και συστηματική δραστηριότητα για ένα εναλλακτικό κίνημα στην ψυχική υγεία, από κοινού με άτομα με ψυχιατρική εμπειρία, οικογένειες, λειτουργούς ψυχικής υγείας, κοινωνικά κινήματα. Έχει γράψει βιβλία και έχει δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα σε περιοδικά και σε συλλογικές εκδόσεις, ελληνικές αλλά και σε διεθνείς.

Η Jacqui Dillon, ακτιβίστρια, συγγραφέας και ομιλήτρια έχει δώσει εκατοντάδες διαλέξεις και έχει δεκάδες δημοσιεύσεις παγκοσμίως για το τραύμα, την κακοποίηση, την ψύχωση, την αποσύνδεση και τη θεραπεία. Διετέλεσε πρόεδρος του Δικτύου Hearing Voices στην Αγγλία και είναι Επίτιμη Λέκτορας Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου, Επισκέπτρια Ερευνήτρια στο Κέντρο Κοινοτικής Ψυχικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Έχει επιμεληθεί βιβλία, έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και εργασίες, είναι στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού Psychosis: Psychological, Social and Integrative Approaches και έχει ιδρύσει τη Beck Road Alliance (BRA) για την υποστήριξη παιδιών επιζώντων σεξουαλικής κακοποίησης

Η Ντίνα (Κωνσταντίνα) Πουρσανίδου είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του Asylum για περισσότερο από μια δεκαετία. Άρχισε να χρησιμοποιεί υπηρεσίες ψυχικής υγείας το 1991, όταν είχε την πρώτη της σοβαρή κρίση. Ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, έκανε ένα διδακτορικό στο οποίο εξέτασε την κατάθλιψη των εφήβων ως κοινωνικο-πολιτισμικό φαινόμενο στην Αγγλία και στην Ελλάδα (χώρα καταγωγής της). Κατόπιν, μετά τη δεύτερη κρίση της που διήρκεσε μερικά χρόνια και περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, ακούσια νοσηλεία σε ψυχιατρικό νοσοκομείο στο Μάντσεστερ, εργάστηκε ως ερευνήτρια (καθώς έχει, όπως προαναφέρθηκε, προσωπική εμπειρία απ’ τη χρήση ψυχιατρικών υπηρεσιών) σε πολλά αγγλικά πανεπιστήμια. Αυτή τη στιγμή, εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire σ’ ένα έργο στον τομέα της εγκληματολογικής ψυχικής υγείας. Τέλος, είναι ένας απ’ τους ανθρώπους που διευθύνουν το Survivor Researcher Network (CIC), με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Λυδία Σαπουνά είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών στο School of Applied Social Studies, University College Cork, Ιρλανδία. Μέσα από τη δουλειά της προσπαθεί να προωθήσει μια κριτική σκέψη και πράξη στο χώρο της ψυχικής υγείας.

Ο Harry Gijbels είναι νοσηλευτής ψυχικής υγείας και ακαδημαϊκός με πάνω από 40 χρόνια εμπειρίας στην ψυχική υγεία και την εκπαίδευση. Συνεχίζει να ασχολείται ενεργά με το Hearing Voices Network Ireland.

Η Λυδία μαζί με τον Harry Gijbels, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του δικτύου Critical Voices Network Ireland και είναι συνδιοργανωτές του ετήσιου συνεδρίου Critical Perspectives in Mental Health στο University College Cork, δημιουργώντας έτσι ένα συλλογικό χώρο ακτιβισμού και αναζήτησης άλλων τρόπων κατανόησης και διαχείρισης της ψυχιατρικής εμπειρίας.

 

ΔΙΚΤΥΟ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΦΩΝΕΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 

 

"Μαθαίνοντας-Ξεμαθαίνοντας: Διάλογοι πάνω στην τρέλα" — Διημερίδα 3 & 4 Μαρτίου 2023

 

Χρειάζεται να δούμε πως οι άνθρωποι είναι ειδικοί για τις ζωές τους, καθώς αυτοί είναι φορείς της αλήθειας του βιώματος τους και έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να ζητήσουν και να λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται. 

 

Περισσότερες πληροφορίες για τη διημερίδα καθώς και το πλήρες πρόγραμμα θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες. 

 

ΔΙΚΤΥΟ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΦΩΝΕΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Η επόμενη "εκπαιδευτική συνάντηση" της Πρωτοβουλίας 'Ψ' στις 24/2/2023 στις 19.30 μ.μ., στο χώρο μας — Θέμα: "Η ιστορία της ψυχιατρικής"

 

Στην επόμενη συνάντησή μας, την ερχόμενη Παρασκευή, 24/2, στο χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ', θα ανοίξουμε το θέμα της 

    "Ιστορίας της Ψυχιατρικής". 

Πότε και πώς συγκροτήθηκε και πώς ιστορικά διαμορφώθηκε η ψυχιατρική ως γνώση/εξουσία και "επιστήμη". Για τη σχέση της με την πολιτική οικονομία, το εκάστοτε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό σύστημα και το ρόλο της στη διασφάλιση της "κοινωνικής τάξης" απέναντι στην "κοινωνική αταξία" της τρέλας. 

 

Για το πώς διαμορφώθηκε το αντικείμενό της ως μια αποχωρισμένη οντότητα, ως νόσος ενός οργάνου, με την επικέντρωση σε αυτό για τις "θεραπείες", σωματικές και άλλες. Για την θεσμική της οργάνωση μέσω της οποίας επιτελεί τη λειτουργία της, ιδρύματα κλπ. Πώς όλη αυτή η συγκρότηση και  η διαδρομή εξακολουθεί να την υπερκαθορίζει και να την διαπερνά μέχρι σήμερα στις όποιες στενά κλινικές (βιολογικές, ψυχοθεραπευτικές κλπ) μορφές της.

 

Θα γίνει εισηγητική παρέμβαση από μέλος της Πρωτοβουλίας Ψ και θ'  ακολουθήσει συζήτηση.

 

Την ερχόμενη Παρασκευή, 24/2/23, ώρα 19.30, στο χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ', στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στη στάση του μετρό Αγ. Ιωάννης.

 

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

"Καφενείο" στο χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ' : Τρίτη 14 Φεβρουαρίου & Τρίτη 21 Φεβρουαρίου στις 18: 00

 

 

Την Τρίτη 14 και την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου στις 18:00 ανοίγουμε τον χώρο της Πρωτοβουλίας για καφενείο. 

Στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στο μετρό Αγ. Ιωάννης. Ελάτε να πιούμε τσαγάκι, καφέ, να τα πούμε να γνωριστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε. 

 

Στο προηγούμενο καφενείο στην Αιθαλίδου συναντηθήκαμε άτομα που γνωριζόμασταν και άτομα που δεν γνωριζόμασταν, άτομα που έρχονται στην Πρωτοβουλία 'Ψ" και άτομα που ήρθαν πρώτη φορά. 

Αυθόρμητα συνυπάρξαμε, τα είπαμε, γνωριστήκαμε και τελικά παίξαμε, ζωγραφίσαμε και μοιραστήκαμε ποιήματα και κείμενα μας. 

Συζητήσαμε και για την ανάγκη μας να συνυπάρχουμε συχνότερα έτσι απλά και αυθόρμητα. 

Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να ανοίξουμε τον χώρο για καφενείο τις επόμενες 2 Τρίτες. 

Ελάτε να πιούμε τσάι ή καφέ, να τα πούμε, να γνωριστούμε, να μοιραστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε. 

Φέρτε ό,τι θέλετε να μοιραστείτε: κούραση, άγχος, στεναχώριες, μουσικά όργανα, κείμενα, ποιήματα, τραγούδια, γλυκά, φαγητά ή απλά την παρουσία σας. 

Σας περιμένουμε.

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Διημερίδα 3-4 Μαρτίου 2023 , “Μαθαίνοντας-Ξεμαθαίνοντας: Διάλογοι πάνω στη τρέλα” Διοργάνωση: Πρωτοβουλία 'Ψ' & Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές

 

 

Έχοντας περάσει 13 χρόνια από τη δημιουργία της πρώτης ομάδας αυτοβοήθειας το Μάρτιο του 2010 και 8 χρόνια από την πρώτη συνέλευση της Πρωτοβουλίας Ψ-, οι δύο συλλογικότητες συστεγάζονται σε μια προσπάθεια να στεγάσουν τα όνειρά τους και να έρθουν πιο κοντά. Κρατώντας η καθεμιά τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά της, την κουλτούρα και τις αρχές της αναζητήσαμε σημεία επικοινωνίας και ήρθαμε πιο κοντά ανοίγοντας συχνά διάλογο και συνδιοργανώνοντας κάποιες εκδηλώσεις. Από αυτή τη συγκατοίκηση προέκυψε και η ανάγκη για μια νέα διημερίδα.

Μέσα από τις συζητήσεις μας νιώσαμε έμπρακτα την αξία όρων όπως “ειδικός από
εμπειρία”, “συνεργατικές κοινότητες μάθησης”, “αλληλεγγύη”, “ανάπτυξη του δυναμικού αυτοβοήθειας’, “αναγνώριση της προσωπικής ευθύνης της ασθένειας και της υγείας”. Κι έτσι όλα αυτά τα χρόνια μεγαλώσαμε γιατί ήρθαμε κοντά ο ένας στην άλλη. Αναγνωρίσαμε πως η μάθηση δεν αποτελεί μια στείρα “ανάγνωση” ενός κόσμου που βρίσκεται κάπου έξω και περιμένει να τον γνωρίσουμε, αλλά “μια αέναη γέννηση ενός κόσμου μέσω της διεργασίας της ζωής”. Τελικά “μάθηση και ανάπτυξη απλώς οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος”.

Το μεγάλωμα μοιάζει να περνάει μέσα από μια συλλογική αναζήτηση μιας άλλης αντίληψης και γνώσης, όπου νέα νοήματα αναδύονται από τη μεταξύ μας αλληλεπίδραση. Για αυτό και χρειάζεται και στα θέματα ψυχικής υγείας να γίνουμε ο “αδαής δάσκαλος”, που έλεγε ο Ζοζέφ Ζακοτό, να παραμερίσουμε την “ειδημοσύνη” μας, να συνειδητοποιήσουμε την άγνοιά μας, ξεπερνώντας την υπεροψία και τη βεβαιότητά μας σχετικά με αυτά που γνωρίζουμε, για χάρη της νέας γνώσης που μας περιμένει και η οποία δεν κρύβεται μόνο σε βιβλία.

 
Χρειάζεται να δούμε πως οι άνθρωποι είναι ειδικοί για τις ζωές τους καθώς αυτοί είναι φορείς της αλήθειας του βιώματός τους και έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να ζητήσουν και να λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγνοια μας είναι να είμαστε ανοιχτοί/ες στις διαφορετικές εμπειρίες των ανθρώπων, να υποστηρίζουμε τις ανάγκες τους και να διατηρούμε ασφαλές και σταθερό το πλαίσιο της σχέσης με μετριοφροσύνη. Χρειάζεται μέσα από μια, καλώς εννοούμενη, ταπεινότητα να αλληλεπιδράσουμε και να ανταλλάξουμε εμπειρίες για την ανάπτυξη μιας κριτικής συνειδητοποίησης, έτσι ώστε ο ψυχικός μας πόνος και η δυσφορία μας να γίνονται αντιληπτές και κατανοητές μέσα από μια πληθώρα φακών και όχι μονοδιάστατα ως μια (ψυχ)ιατρική κατάσταση”, μια “νόσος του εγκεφάλου”, μια “διαταραχή που οφείλεται σε χημική ανισορροπία”,μια “προσωπική αδυναμία” κοκ.

 

Και όλα αυτά μοιάζει να χρειάζεται να πάνε και πιο πέρα. Είναι σημαντικό η κριτική σκέψη να παει πέρα από την κριτική της ψυχιατρικής, που είναι βέβαια πιο εύκολο να στοχευτεί σαν το κυρίαρχο σύστημα. Είναι σημαντικό να προχωρήσουμε πιο πέρα και να ασκήσουμε κριτική σε όλες τις γνώσεις και απόψεις που διεκδικούν νέες αυθεντίες. Αυτό περιλαμβάνει και τις γνώσεις/απόψεις των κινημάτων και επιζώντων ψυχιατρικής/ ληπτριών υπηρεσιών, βασικά όλοι μας πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας!

 

Προσκεκλημένοι ομιλητές θα μας βοηθήσουν να κρατήσουμε αυτήν τη συζήτηση ανοιχτή.

 Σας καλούμε να συμμετάσχετε, να καταθέσετε ιδέες και προτάσεις, να γνωριστούμε από κοντά. Στο χώρο ευπρόσδεκτες είναι και αναλογικές μορφές έκφρασης μέσω ζωγραφικής, ποίησης, θεάτρου και ότι άλλο έχει να προσφέρει ο καθένας και η καθεμία. Για να καταθέσετε μια πρόταση για ομιλία, εργαστήριο και οτι άλλο στείλτε μας ένα mail στο athinahvsynantisi@gmail.com 

 

Ο χώρος θα ανακοινωθεί σύντομα

Είσοδος ελεύθερη
με προαιρετική οικονομική ενίσχυση

Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές Αθήνας
Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία

 

 

 

 

Λίγα λόγια για τις ομιλήτριες και τον ομιλητή (το αρχείο θα ανανεώνεται στην πορεία καθώς θα προστίθενται και άλλοι ομιλητές/ριες):

Η Ντίνα (Κωνσταντίνα) Πουρσανίδου είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του Asylum για περισσότερο από μια δεκαετία. Άρχισε να χρησιμοποιεί υπηρεσίες ψυχικής υγείας το 1991, όταν είχε την πρώτη της σοβαρή κρίση. Ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, έκανε ένα διδακτορικό στο οποίο εξέτασε την κατάθλιψη των εφήβων ως κοινωνικο-πολιτισμικό φαινόμενο στην Αγγλία και στην Ελλάδα (χώρα καταγωγής της). Κατόπιν, μετά τη δεύτερη κρίση της που διήρκεσε μερικά χρόνια και περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, ακούσια νοσηλεία σε ψυχιατρικό νοσοκομείο στο Μάντσεστερ, εργάστηκε ως ερευνήτρια (καθώς έχει, όπως προαναφέρθηκε, προσωπική εμπειρία απ’ τη χρήση ψυχιατρικών υπηρεσιών) σε πολλά αγγλικά πανεπιστήμια. Αυτή τη στιγμή, εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire σ’ ένα έργο στον τομέα της εγκληματολογικής ψυχικής υγείας. Τέλος, είναι ένας απ’ τους ανθρώπους που διευθύνουν το Survivor Researcher Network (CIC), με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Λυδία Σαπουνά είναι καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας στο School of Applied
Social Studies, University College Cork, Ιρλανδία. Μέσα από τη δουλειά της προσπαθεί να προωθήσει μια κριτική σκέψη και πράξη στο χώρο της ψυχικής υγείας.

 

Ο Harry Gijbels είναι νοσηλευτής ψυχικής υγείας και ακαδημαϊκός με πάνω από 40 χρόνια εμπειρίας στην ψυχική υγεία και την εκπαίδευση. Συνεχίζει να ασχολείται ενεργά με το Hearing Voices Network Ireland.

Η Λυδία μαζί με τον Harry Gijbels, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του δικτύου Critical Voices Network Ireland και είναι συνδιοργανωτές του ετήσιου συνεδρίου Critical Perspectives in Mental Health στο University College Cork, δημιουργώντας έτσι ένα συλλογικό χώρο ακτιβισμού και αναζήτησης άλλων τρόπων κατανόησης και διαχείρισης της ψυχιατρικής εμπειρίας.

Η Jacqui Dillon, ακτιβίστρια, συγγραφέας και ομιλήτρια έχει δώσει εκατοντάδες διαλέξεις και έχει δεκάδες δημοσιεύσεις παγκοσμίως για το τραύμα, την κακοποίηση, την ψύχωση, την αποσύνδεση και τη θεραπεία. Διετέλεσε πρόεδρος του Δικτύου Hearing Voices στην Αγγλία και είναι Επίτιμη Λέκτορας Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου, Επισκέπτρια Ερευνήτρια στο Κέντρο Κοινοτικής Ψυχικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Έχει επιμεληθεί βιβλία, έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και εργασίες, είναι στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού Psychosis: Psychological, Social and Integrative Approaches και έχει ιδρύσει τη Beck Road Alliance (BRA) για την υποστήριξη παιδιών επιζώντων σεξουαλικής κακοποίησης.