ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Η «Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία»,

το «Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές»,

ο «Συντονισμός για την Δημόσια Ψυχική Υγεία και Απεξάρτηση»

και οι «Συλλογικές Δράσεις Κοινωνικής Αλληλεγγύης για το 18Ανω»

οργανώνουν μια ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ,

την Τετάρτη, 24 Απριλίου, στις 12μ,

στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, Ακαδημίας 60,

ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

με την ενεργό συμμετοχή σωματείων εργαζομένων σε ψυχιατρεία, νοσοκομεία, συλλόγων ληπτών ψυχιατρικών υπηρεσιών, οικογενειών κ.α. 

 

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο, γραφειοκρατικό τερατούργημα, υπό τον συνηθισμένο, πλέον, ευφημιστικό όρο «ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», που εδώ και μερικούς μήνες το «διαρρέουν», κάθε φορά σε πιο φραστικά επεξεργασμένη μορφή, προχωράει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στην οριστική απεξάρθρωση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης και την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους.

Με αυτό το νομοσχέδιο προβλέπεται:

-η άμεση κατάργηση των οργανισμών των δυο (ΨΝΑ, ΨΝΘ) εκ των εναπομεινάντων ψυχιατρείων (το Δρομοκαΐτειο προς το παρόν τους δυσκολεύει ως κληροδότημα που είναι),

-το τσουβάλιασμα όλων των δημόσιων υπηρεσιών ψυχικής υγείας σ’ ένα Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΕΔΥΨΥ), διαρθρωμένο ανά Υγειονομικές Περιφέρειες (ΠεΔΥΨΥ), που θα «διασυνδέονται άμεσα επιστημονικά, λειτουργικά και εκπαιδευτικά…» με όλους τους «διασυνδεόμενους, συνεργαζόμενους και εποπτευόμενους φορείς», δηλαδή, με φορείς υπηρεσιών ψυχικής υγείας ιδιωτικού δικαίου κερδοσκοπικού -ιδιωτικές κλινικές - και «μη» κερδοσκοπικού χαρακτήρα – ΜΚΟ- αλλά και ιδιώτες επαγγελματίες ψυχικής υγείας (ψυχιάτρους, παιδοψυχιάτρους κλπ). Πράγμα που πρακτικά σημαίνει σπρώξιμο των αιτούντων την όποια φροντίδα από τον διαλυόμενο δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό τομέα. Για όποιον έχει να πληρώσει, σε ιδιωτική κλινική … όποιος δεν έχει, στο δρόμο.

Δεν προβλέπεται τίποτα για δημιουργία κοινοτικών υπηρεσιών.

Αναφέρει σε πολλά σημεία την συγχώνευση και κατάργηση υπαρχόντων υπηρεσιών και, ως δημιουργία «νέων», το μόνο που προβλέπεται είναι η σύσταση περίκλειστων τμημάτων σε μια πρωτοφανούς χαρακτήρα κατασταλτική λογική : τμήματα «μέσης» και «υψηλής ασφαλείας», ειδικά τμήματα για τα λεγόμενα «δυσίατα» περιστατικά κλπ.

Αναφορικά με τον τομέα των Εξαρτήσεων, μέσω του απροσχημάτιστα Ιδιωτικού Δικαίου χαρακτήρα του οργανισμού - «Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων» (ΕΟΠΑΕ) - που θέλουν να ιδρύσουν, μέσα στον οποίο θα τσουβαλιάσουν όλα τα υπάρχοντα προγράμματα απεξάρτησης, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σαφή ως προς την στόχευση: η έμφαση στα προγράμματα υποκατάστασης και «μείωσης της βλάβης» - ο όρος «στεγνό πρόγραμμα» δεν αναφέρεται ούτε μια φορά. Σκοπός του νομοσχεδίου είναι, την επομένη της ψήφισής του, να μην υπάρχει ούτε 18Ανω, ούτε κανένα στεγνό πρόγραμμα, όπως αυτά στο ΨΝΘ και στην Κέρκυρα.

Και όσο για το προσωπικό των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης (που είναι ήδη, εδώ και πολύ καιρό, δραματικά υποστελεχωμένες), αυτό που προοιωνίζει το νομοσχέδιο είναι η περαιτέρω υποστελέχωση και οι μετακινήσεις προσωπικού, κυρίως νοσηλευτικού (αλλά και διοικητικού και τεχνικού), όπου θα κρίνει ο έχων την απόλυτη εξουσία διευθυντής του όποιου ΠΕΔΥΨΥ.

Το νομοσχέδιο αυτό οδηγεί στα άκρα την υπάρχουσα, ήδη αβίωτη, κατάσταση στο χώρο της ψυχικής υγείας, αποτελεί μια κυριολεκτικά «δολοφονία της ψυχικής υγείας», κινούμενο σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που απαιτείται για ένα πλαίσιο και μια λειτουργία πραγματικά θεραπευτικών πρακτικών, δηλαδή, για το ξεπέρασμα των πρακτικών και της κουλτούρας της καταστολής και του εγκλεισμού, μέσα από την δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και κοινοτικά βασισμένου συστήματος υπηρεσιών ψυχικής υγείας, για την ολόπλευρη στήριξη των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας μέσα στον κοινωνικό ιστό, ενάντια σε κάθε λογική ιδιωτικοποίησης, με εξασφαλισμένη την διατήρηση των θέσεων εργασίας και περαιτέρω μαζικές προσλήψεις προσωπικού.

Εκδήλωση-συζήτηση της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’ Ενάντια στο νομοσχέδιο για την διάλυση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης. Για ποιο σύστημα ψυχικής υγείας και ποια ψυχιατρική παλεύουμε και διεκδικούμε

 

Εκδήλωση-συζήτηση της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’

Ενάντια στο νομοσχέδιο για την διάλυση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης

Για ποιο σύστημα ψυχικής υγείας και ποια ψυχιατρική παλεύουμε και διεκδικούμε

το Σάββατο, 6 Απριλίου, 7.30 μμ, στο χώρο μας στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στο σταθμό του μετρό Αγ. Ιωάννης

Καθώς είναι επικρεμάμενη, από μέρα σε μέρα, η επίσημη δημοσιοποίηση του νομοσχέδιου για την περαιτέρω διάλυση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης και, επομένως, η ανάγκη για περαιτέρω οργάνωση και κλιμάκωση των αντιστάσεών μας καθώς, και των στοχεύσεων που θάπρεπε να έχουν οι διεκδικήσεις μας, για ποιο σύστημα ψυχικής υγείας παλεύουμε, για ποια ψυχιατρική, καλούμε όλες και όλους στη ανοιχτή συζήτηση που οργανώνει η Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία, με επίκεντρο αυτές τις θεματικές.

Σαν ένα πρώτο υλικό για αυτή τη συζήτηση παραθέτουμε, κατ΄ αρχήν, τη φράση του Φράνκο Μπαζάλια:

«Η ανάρρωση [του ασθενή] έχει ένα κόστος, συχνά πολύ υψηλό και είναι, ως εκ τούτου, ένα γεγονός πιο πολύ οικονομικο-κοινωνικό παρά τεχνικο-επιστημονικό».

Εν συνεχεία την τοποθέτηση του Peppe del Acqua (ενός των εκ των διαδόχων του στη διεύθυνση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας της Τεργέστης) για το ποια και πώς μπορεί να είναι μια «πραγματική θεραπευτική φροντίδα», πάνω σε ποια βάση μπορεί αυτή να υπάρξει:

«H συνάντηση, η υποδοχή, η μείωση των αποστάσεων ανάμεσα στους λειτουργούς και τους ανθρώπους που βιώνουν την εμπειρία μιας ψυχικής διαταραχής θέτουν υπό συζήτηση τους τρόπους, τους χρόνους και τους τόπους της "ψυχιατρικής" δραστηριότητας και η επαναληπτικότητα, η απόσπαση, η αντικειμενοποίηση, η αναπαραγωγή των ιεραρχιών δεν φαίνονται πλέον ανεκτές.

Αλλάζει ριζικά η διάσταση του χρόνου και του τόπου: δεν είναι πλέον οι τόποι και οι χρόνοι της κλινικής, αλλά οι τόποι και οι χρόνοι των προσώπων, και αυξάνεται η ορατότητα του ατόμου που αρχίζει να αφηγείται και να ζει την ιστορία του.

Είναι έτσι που μάθαμε ότι ο χρόνος της κλινικής, της ασθένειας (και της ψυχιατρικής), αν όχι εχθρικός, είναι αρκετά διαφορετικός από τον χρόνο της ζωής των προσώπων.

Στην κοινότητα, η σχέση μιας υπηρεσίας ψυχικής υγείας με τα πρόσωπα πρέπει να μπορεί να διαρκέσει ακόμα και μια ζωή, χωρίς, εξαιτίας αυτού, η ίδια η ζωή να ορίζεται ως ασθένεια, χρονιότητα, ανίατο. Το ψυχιατρικό νοσοκομείο απαιτούσε άπειρο χρόνο (κι΄ όχι λιγότερο η ψυχανάλυση και η ψυχοθεραπεία). Στις υπηρεσίες που αναπτύχθηκαν με κόπο στην Ιταλία, η διάσταση του χρόνου πρέπει, αντιθέτως, να καταφέρει να αναπτύξει την ικανότητα να στέκεται κοντά στις εξαιρετικά επείγουσες ανάγκες και να διατηρεί για μακρά περίοδο χρόνου τη συνάντηση και τη σχέση με τα πρόσωπα.

Στην Τεργέστη, το να πάμε στους δρόμους, στις πολυκατοικίες, στα σπίτια, στις γειτονιές, μας επέτρεψε να ανακαλύψουμε αδιανόητους και πλούσιους σε νόημα τόπους όπου είναι δυνατόν να έρθουμε πιο κοντά στον άλλον ακόμα και σε μια απροσδόκητη, και τελικά επωφελή, θεραπευτική εμπειρία. Έχει γίνει πιο φανερό από ποτέ ότι καθαυτό τόπος της ανάληψης ευθύνης, της φροντίδας, της αποκατάστασης, δεν υπάρχει, και ως εκ τούτου μπορεί να είναι μόνο ένας τόπος που πρέπει να τον επινοήσουμε, να τον οραματιστούμε στις καθημερινές σχέσεις, να τον οικοδομήσουμε μέσα από την αναγνώριση των υποκειμένων, των εξουσιών, των θεσμών που συνθέτουν αυτή την κοινότητα. Και έτσι ο τόπος της φροντίδας φαίνεται να βρίσκεται ακριβώς στο κατώφλι των σπιτιών των ανθρώπων. Όπως και στο κατώφλι του Κέντρου Ψυχικής Υγείας».

Και, τέλος, τη φράση του Φράνκο Ροτέλλι, που είχε μετασχηματίσει τον, ενσωματωμένο στην πόλη, χώρο του πρώην ψυχιατρείου της Τεργέστης, εκτός από χώρο συνεταιρισμών, πανεπιστημιακών σχολών και άλλων υπηρεσιών, και σε έναν τεράστιο κήπο, γεμάτο τριαντάφυλλα και γαρύφαλλα, με όλο τον συμβολισμό που αυτή η φράση ενσαρκώνει:

"Ν΄ ακουμπάμε στη γη, να ποτίζουμε τα λουλούδια, ν΄ αλλάζουμε τα πράγματα".

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 

 

 

 

Η "Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία" και ο "Συντονισμός για την Δημόσιο Ψυχική Υγεία και Απεξάρτηση" καλούν όλες και όλους στην εκδήλωση-συζήτηση την Πέμπτη, 14/3, στις 7 μμ, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Αλταϊ, Θεμιστοκλέους 65, στα Εξάρχεια, 

 

για το ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ/ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ των Δ. Βαρτζόπουλου και Α. Γεωργιάδη, που στοχεύει στην

                               

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, 

 

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.

Ομιλητές θα είναι:

 

Λυκούργος Καρατζαφέρης, ψυχίατρος

Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, π. Δ/ντρια 18Ανω

Μαρία Μεταξά, ψυχολόγος, ΨΝΑ

Θανάσης Αντωνίου, ψυχίατρος

Συντονίζει ο Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου

Θα γίνουν παρεμβάσεις από ΣΟΨΥ Κορυδαλλού, το σωματείο Αυτοκεπροσώπηση, άτομα του 18 Ανω και άλλους/ες.

 

Θα γίνει προβολή του ντοκιμαντέρ, οι "Επιζώντες", του Σταύρου Ψυλλάκη.

 

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

ΤΟ ΖΟΦΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΒΑΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΑΔΩΝΗ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ

 

Ο κατήφορος που έχει πάρει η κατάσταση στην Ψυχική Υγεία, όπως σε όλη την Υγεία, στην Παιδεία, σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής μας ζωής, με τις πολιτικές που ήδη εφαρμόζονται και με αυτές που προωθούνται, δεν έχει τελειωμό.

Μια νέα «διαρροή» του υπό ανάρτηση στη «Διαύγεια» και ψήφιση νομοσχέδιου για τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης (που αφορά στην περαιτέρω διάλυση και ιδιωτικοποίησή τους), που δεν είναι παρά ένα (πιο «επεξεργασμένο», αλλά) ακριβές αντίγραφο του κειμένου της πρώτης «διαρροής» (για το οποίο έχουμε γράψει αναλυτικά σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας), δείχνει ότι η κυβέρνηση, με υπουργό Υγείας τον Αδωνη Γεωργιάδη και με το γνωστό επιτελείο που έχει συντάξει αυτό το άκρατου νεοφιλελευθερισμού νομοσχέδιο, είναι αποφασισμένη να φτάσει μέχρι το τέλος, να το ψηφίσει και να το εφαρμόσει.

΄Αλλωστε, το θλιβερό μέλλον που επιφυλάσσει αυτό το νομοσχέδιο, σε μεγάλο βαθμό, βρίσκεται ήδη εδώ, με την χωρίς προηγούμενο υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (όπως και όλης της Υγείας), την όλο και πιο κατασταλτική περιχαράκωσή τους και με ήδη ανοιχτούς τους διαύλους για το πέρασμα σχεδόν όλων των υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα.

΄Οποιος έχει να πληρώσει, σε ιδιωτική κλινική, όποιος δεν έχει, στο δρόμο.

Οι ρυθμίσεις για όλα αυτά είναι ήδη έτοιμες, με τη δυνατότητα, πλέον, της εκτέλεσης ακούσιων νοσηλειών απευθείας σε ιδιωτικές κλινικές, όπως, επίσης, αυτών που έχουν ιδιωτικές κλινικές να μπορούν να έχουν και ΜΚΟ κλπ.

Είναι πάνω σε αυτό το έδαφος που οι άκρως κατασταλτικού χαρακτήρα ρυθμίσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο και που αποτελούν στόχους του Εθνικού Σχεδίου για την Ψυχική Υγεία (που είχε συγκροτήσει, επί υπουργίας Ζ. Ράπτη, το ίδιο επιτελείο που έφτιαξε το νομοσχέδιο), βρίσκουν τώρα την εφαρμογή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρηματοδότηση μέσω του «Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», επτά οικοτροφείων, επτά Κέντρων Ημέρας και μιας Κινητής Μονάδας (πολλά από όλα αυτά για περιπτώσεις άνοιας, αυτισμού κλπ). ΄Ολες αυτές οι δομές δίνονται σε «φορείς του άρθρου 11 του ν.2716/1999», δηλαδή, αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα, κερδοσκοπικό και «μη» κερδοσκοπικό.

Δυο από τα οικοτροφεία προβλέπονται για «άτομα με διαταραχές αυτιστικού τύπου και διεγερτική συμπεριφορά» και ένα για «άτομα με σοβαρές ψυχικές διαταραχές και διεγερτική συμπεριφορά… είτε μεταβατικά λόγω υποτροπής… είτε σε μόνιμη βάση» (υπογρ. δική μας). Καταλαβαίνει κανείς τι θα επικρατεί και πώς θα λειτουργεί ένα οικοτροφείο με 15-20 άτομα (κατασκευασμένα, ως συνήθως, από την κυρίαρχη ψυχιατρική ως) «διεγερτικά», με το κυριολεκτικό τσουβάλιασμά τους σ΄ έναν κλειστό χώρο, κλειδωμένο, με μηχανικές καθηλώσεις κλπ. Είναι αυτό που το Εθνικό Σχέδιο για την Ψυχική Υγεία (που για την υλοποίησή του προωθούνται οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου) έχει ως πλάνο και το ονομάζει οικοτροφεία για «δυσίατα περιστατικά». Που θα παίρνουν αυτά τα ειδικά επιλεγμένα «δύσκολα» περιστατικά από τα τμήματα νοσηλείας για «δυσίατα περιστατικά» - αυτά που, μεταξύ άλλων («μέσης ασφαλείας», «υψηλής ασφαλείας» κλπ), θα διαδεχτούν τα υπό κατάργηση ΨΝΑ και ΨΝΘ. Και ήδη από την πρώτη στιγμή, αυτές οι κατασταλτικές δομές, ακολουθώντας και το αμερικανικής, βρετανικής, κλπ, προέλευσης νεοφιλελεύθερο παράδειγμα, περνούν στην, πέραν του όποιου ελέγχου, ασυδοσία του ιδιωτικού κερδοσκοπικού (ή «μη» κερδοσκοπικού) τομέα. Κάτι που επιφυλάσσεται και για τις φυλακές.

Μάλιστα ο τραγέλαφος που διέπει το όλο σύστημα και τις αποφάσεις που παίρνονται για τη διαχείριση των αδιεξόδων του (πάντα για να τα κάνουν ακόμα χειρότερα) φάνηκε και από την απόφαση, ύστερα από αίτημα της αστυνομίας, που μεταφέρει (αν και πιο σωστά θα ήταν να πούμε «προσάγει») στις ψυχιατρικές μονάδες νοσηλείας τους ασθενείς με εισαγγελική παραγγελία, οι αστυνομικοί να φεύγουν αμέσως μόλις ο ασθενής μπει στο γραφείο του γιατρού για εξέταση - και να μην περιμένουν, όπως μέχρι τώρα, για να τον μεταφέρουν, και μετά την εξέταση, στο τμήμα που θα νοσηλευτεί, ή και για άλλες μεταφορές σε άλλους χώρους του νοσοκομείου, για εργαστηριακές εξετάσεις κλπ. Την ίδια στιγμή που μπορεί, σε μέρα εφημερίας, να περιμένουν μέχρι και δέκα, ή δεκαπέντε, περιπολικά με ασθενείς με εισαγγελική παραγγελία, ενώ στη βάρδια, στο εφημερείο, μπορεί να είναι δυο-τρεις νοσηλευτές. Οπότε, ποιος θα διαχειριστεί την άρνηση, το ξέσπασμα, την πιθανή επιθετικότητα και βία όλων αυτών των μαζικά ακουσίως προσαχθέντων; Μια βία και μια επιθετικότητα που το ίδιο το σύστημα παράγει από τον τρόπο της λειτουργίας του; Όταν μια ψυχιατρική μονάδα εφημερεύει, ή και δυο, για μια πόλη εκατομμυρίων, αλλά, ταυτόχρονα, και για τη μισή και παραπάνω χώρα; Χωρίς καμιά τομεοποίηση, χωρίς καμιά σχέση (ανύπαρκτων) κοινοτικών υπηρεσιών με την κοινότητα κλπ; Όταν η εισαγγελική παραγγελία εξακολουθεί, σ΄ αυτή τη χώρα, να εκτελείται από την αστυνομία αντί από κατάλληλα οργανωμένες και τομεοποιημένες υγειονομικές υπηρεσίες;

Θέλουμε, λοιπόν, πάντα την αστυνομία, όπως διεκδικεί και η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία (ΕΨΕ), εντολοδόχος της κυρίαρχης κατασταλτικής ψυχιατρικής; ‘Η να φεύγει η αστυνομία αμέσως μόλις μπει για εξέταση ο ασθενής, αφήνοντας τους δυο-τρεις νοσηλευτές να διαχειριστούν το μη διαχειρίσιμο; Ή, μήπως, όπως ακούστηκε σαν πρόταση, οι αστυνομικοί όταν φέρνουν τον ασθενή, να τον καθηλώνουν αμέσως μέσα στο ψυχιατρικό τμήμα πριν καν εξεταστεί; ‘Η, μη θέλοντας την αστυνομία, ν΄ αφήσουμε τους δυο-τρεις νοσηλευτές να διαχειριστούν την «επικινδυνότητα», που δεν είναι των ασθενών, αλλά του συστήματος, κοινωνικού, πολιτικού, ψυχιατρικού;

Είναι το ίδιο με αυτό που αφορά το κλείσιμο των ψυχιατρείων: είναι άλλο η νεοφιλελεύθερης κοπής κατάργησή τους με τους ασθενείς, είτε σε ιδιωτικές κλινικές, είτε κλειδωμένους σε δομές/φυλακές, είτε στο δρόμο και σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση ο ριζικός μετασχηματισμός τους και η βαθμιαία αντικατάστασή τους από ένα ολοκληρωμένο και κοινοτικά βασισμένο σύστημα ψυχικής υγείας.

Απέναντι στο αβίωτο αυτού που, και στον χώρο της ψυχικής υγείας, βιώνουμε και απέναντι σ΄ αυτό, το πολύ πιο χειρότερο, που το Υπουργείο του Άδωνη, με όλο το αδίστακτο νεοφιλελεύθερο επιτελείο του, είναι μέχρι το τέλος αποφασισμένο να φέρει, η μόνη λύση είναι η αντίσταση μέχρι το τέλος, διεκδικώντας ένα ριζικά εναλλακτικό στην κυρίαρχη κατασταλτική ψυχιατρική, χειραφετητικό σύστημα ψυχικής υγείας.

15/2/2024

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ 

ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Εκδήλωση-Έμφυλη βία και γυναικοκτονίες- Παρασκευή 19/1/24, 7 μμ.

 

 

Η έμφυλη βία, προιόν των διαιωνιζόμενων, έκδηλων ή συγκαλυμμένων, πατριαρχικών εξουσιαστικών σχέσεων, παίρνει στις μέρες μας όλο και πιο εκτεταμένες διαστάσεις, με τις γυναικοκτονίες ιδιαίτερα στην Ελλάδα να έχουν τα τελευταία χρόνια δραματικά πολλαπλασιαστεί, σχεδόν διπλασιαστεί. Με τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, τουλάχιστον όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας, να είναι σχεδόν καθημερινά. 

Και την ίδια στιγμή καμιά ουσιαστική στήριξη στα θύματα της έμφυλης βίας, με απλώς υποτυπώδη λειτουργία των όποιων, ελάχιστων, υπαρχόντων υπηρεσιών, που αν πραγματικά υπήρχαν και ουσιαστικά λειτουργούσαν, πολλές από τις γυναικοκτονίες θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί.

 Πώς σχεδιάζουμε και οργανώνουμε έναν διαρκή αγώνα ενάντια στην πατριαρχία και το σύστημα των κοινωνικών σχέσεων που την αναπαράγει και την τροφοδοτεί; Και τι υπηρεσίες διεκδικούμε για την προστασία των θηλυκοτήτων που υφίστανται την έμφυλη βία, όποια μορφή και αν αυτή παίρνει;

 Για όλα αυτά θα συζητήσουμε στην εκδήλωση της Πρωτοβουλίας 'Ψ', την ερχόμενη Παρασκευή, 19/1/2024, στις 7 μμ, με θέμα "Εμφυλη βία και γυναικοκτονίες", στο χώρο μας στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στη στάση του μετρό Αγ. Ιωάννης. 

 

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Διαδικτυακή συζήτηση με το Luca Negrogno για προβληματικές και τις προοπτικές στην ψυχική υγεία σε Ελλάδα και Ιταλία.

 

 

Το Σάββατο 13/1 θα πραγματοποιηθεί μια διαδικτυακή συζήτηση ανάμεσα στην Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία και τον Luca Negrogno.

Στη συζήτηση θα θέλαμε να θίξουμε τις προβληματικές και τις προοπτικές του συστήματος ψυχικής υγείας στην Ελλάδα και στην Ιταλία. Θα υπάρχει μετάφραση από τα ιταλικά στα ελληνικά και η δυνατότητα να απευθύνετε ανοιχτές ερωτήσεις.

         Λίγα λόγια για τον Luca Negrogno:

 O Luca Negrogno είναι κοινωνιολόγος και ακτιβιστής στον τομέα της ψυχικής υγείας. Ασχολείται με την έρευνα πάνω στις υπηρεσίες και τις πολιτικές ψυχικής υγείας υιοθετώντας μια κριτική ματιά  απέναντι στο σύγχρονο ψυχιατρικό σύστημα.

 Η ανάλυση του στρέφεται στην παρακαταθήκη αλλά και τα όρια των κινηματικών και θεσμικών  προσπαθειών για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού δικτύου υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην Ιταλία, όπως το παράδειγμα της ομάδας του Franco Basaglia στην Τεργέστη.

 Μαζί επιχειρούμε να ανοίξουμε το διάλογο για τις προβληματικές και τις προοπτικές για μια "άλλη ψυχική υγεία", να ανταλλάξουμε εμπειρία και γνώσεις, να ανοίξουμε το βλέμμα και να μειώσουμε την απόσταση ανάμεσα σε εμάς και σε αυτό που μοιάζει, δεν είναι όμως ίσως και τόσο μακριά μας...

Το link για να συνδεθείτε:

https://us02web.zoom.us/j/81319751437?pwd=OC9CcHp5WGxZeTVhMk0ydFVySVhkQT09

(Meeting ID: 813 1975 1437
Passcode: 629251
Topic: Συνάντηση με το Luca Negrogno)

Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο κίνημα στην Ψυχική Υγεία

ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΩΝΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟ ΠΙΟ ΜΑΥΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

 

 

 

Ο «παλιός ο χρόνος», αυτή τη φορά, έφυγε με τελευταία είδηση, από τον χώρο της ψυχικής υγείας, το συμβάν με τα εκτεταμένα εγκαύματα που υπέστη μηχανικά καθηλωμένος ασθενής σε τμήμα του Δρομοκαϊτείου, με κύρια αιτία του κινδύνου για την ίδια τη ζωή του την μηχανική καθήλωση.

Και ο «νέος χρόνος» μπήκε με την εξαγγελία της εκ νέου ανάληψης του Υπουργείου Υγείας από τον Αδωνι Γεωργιάδη, αξέχαστου από την προηγούμενη θητεία του εκεί ως του φονέα της Υγείας, σωματικής και ψυχικής. Με ταυτόχρονη την μετακίνηση του Χρυσοχοίδη στο πόστο στο οποίο κι΄ αυτός, από την πλευρά του, έχει την πιο μεγάλη εξειδίκευση, την ασύδοτη αστυνομική βία.

Το βιογραφικό του Αδωνι Γεωργιάδη στο χώρο της Υγείας ξεκινάει απ΄ όταν, τον Οκτώβριο του 2010, ως βουλευτής τότε του ακροδεξιού ΛΑΟΣ, διατύπωνε, στη Βουλή, την εξής ερώτηση στον ιδεολογικά ομογάλακτό του, τότε Υπουργό Υγείας, Α. Λοβέρδο: «υπάρχει ρατσισμός κατά των Ελλήνων….Συμφέρει να πας στο νοσοκομείο και να πεις ότι είσαι Αφγανός και Πακιστανός, ενώ αν είσαι Ελληνας, πρέπει να πληρώσεις».

Αλλά ήταν αυτός που αύξησε το γνωστό τότε 5ευρω για εξέταση σε μονάδα υγείας, σε 25 ευρώ προκειμένου να γίνει εισαγωγή των Ελλήνων για νοσηλεία.

Ηταν αυτός που, με το που ανέλαβε υπουργός, επανέφερε την άκρως ρατσιστική και κατασταλτική διάταξη του Α. Λοβέρδου για την δημιουργία «υγειονομικής ζώνης» με τον εγκλεισμό/καραντίνα των μεταναστών και την διαπόμπευση (σύλληψη, φυλάκιση) των οροθετικών γυναικών ως επικίνδυνων για την δημόσια υγεία.

Ηταν αυτός ο πιο αφοσιωμένος εκτελεστής των καταστροφικών μέτρων του μνημονίου στην ψυχική υγεία, δηλώνοντας μάλιστα, στις 13 Νοεμβρίου 2013, ότι «αν υπάρξουν απολύσεις και αν καταλήξουμε ότι κάποιοι πρέπει να φύγουν… αυτές είναι αποφάσεις δικές μου! Μη μου παίρνει τη δόξα η τρόικα όταν κάνουμε το αυτονόητο. Σας παρακαλώ πάρα πολύ! Έχω βαρεθεί να κάνω το αυτονόητο και να παίρνει τη δόξα ο Τόμσεν».

Ηταν αυτός που έκλεισε τα πολυϊατρεία του ΙΚΑ και διέλυσε την όποια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας υπήρχε ποτέ σ’ αυτή τη χώρα, απολύοντας χιλιάδες γιατρούς, την ίδια στιγμή που οδήγησε στο κλείσιμο πέντε νοσοκομεία (το Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης, το Νοσοκομείο Παναγία Θεσσαλονίκης, η Πολυκλινική Αθηνών, το Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων και το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Αγία Βαρβάρα»).

Ηταν αυτός που επανέφερε προς εφαρμογή, σε πλήρη συμπόρευση με τις ΜΚΟ ψυχικής υγείας, την ρύθμιση (που είχε για ένα διάστημα λιμνάσει) για την παρακράτηση των συντάξεων των ψυχικά ασθενών που διαμένουν σε στεγαστικές δομές και των αναπήρων και σε διάφορα προνοιακά ιδρύματα.

Ηταν αυτός που δήλωνε στην Washington Post, με αφορμή την ιστορία ενός καρκινοπαθή που δεν είχε χρήματα για την θεραπεία του, ότι «ασθένειες όπως ο καρκίνος δεν θεωρούνται επείγουσες, εκτός αν είσαι σε τελικό στάδιο»!!!

Ηταν βέβαια και η εμπλοκή του στα σκάνδαλα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, με την ιδιωτικοποίηση του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν και προπαντός σ΄ αυτό με τη Novartis, όπου οι «αδιευκρίνιστης προέλευσης» σημαντικές καταθέσεις στους λογαριασμούς του θεωρήθηκαν ως κάτι το αμελητέο που επέτρεπε το «πέρασμα στο αρχείο» του κατηγορητήριου που τον αφορούσε, όπως και όλων των άλλων υπουργών που εμπλέκονταν στο σκάνδαλο.

Το αποκορύφωμα, αναφορικά με το χώρο της ψυχικής υγείας, είναι η απόφασή του, τότε, να κλείσει τα τρία εναπομείναντα ψυχιατρεία, ως στόχο υποτίθεται, του συγχρηματοδοτούμενου με την ΕΕ «Ψυχαργώς». Είναι γι΄ αυτό που είχε διορίσει ως Διοικητή του ΨΝΑ τον Π. Θεοδωράκη, με σκοπό, μέσα σ΄ ένα χρόνο, να κλείσει/καταργήσει το ψυχιατρείο, χωρίς ίχνος εναλλακτικών κοινοτικών υπηρεσιών που θα το αντικαθιστούσαν.

Το πλάνο αυτό, που για ποικίλους λόγους δεν τελεσφόρησε τότε, βασικά δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί (εκλογές 2015 κλπ), είναι πάντα επίκαιρο και τώρα βαδίζει προς άμεση εφαρμογή, καθώς περιλαμβάνεται ως βασικός στόχος στο νομοσχέδιο του ομόσταυλου συνεργάτη του Αδωνι, του υφυπουργού αρμόδιου για την ψυχική υγεία Δ. Βαρτζόπουλου.

Το νομοσχέδιο αυτό, που ακόμα δεν έχει βγει επίσημα στη δημοσιότητα, περιλαμβάνει δυο σκέλη: το ένα αφορά την άμεση κατάργηση των οργανισμών των ψυχιατρείων ΨΝΑ(Δαφνί) και ΨΝΘ, χωρίς καμιά υποκατάστασή τους από κοινοτικές υπηρεσίες, με το πέρασμα των μονάδων τους (όσες από αυτές δεν καταργηθούν) σ΄ ένα Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΕΔΙΨΥ) από κοινού με τον ιδιωτικό, κερδοσκοπικό (ιδιωτικές κλινικές) και «μη» κερδοσκοπικό, τομέα και με ιδιώτες.

Το άλλο αφορά την πλήρη αποδόμηση των μονάδων απεξάρτησης (ιδιαίτερα των στεγνών προγραμμάτων) με το πέρασμα όλων σε έναν, αντίστοιχο του ΕΔΙΨΥ, ΕΟΠΑΕ (Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων).

Ενας κυριολεκτικός οδοστρωτήρας για την διάλυση όλων των υπαρχόντων υπηρεσιών και την αντικατάστασή τους με «ειδικές», άκρως κατασταλτικές, μονάδες για τους υποτίθεται «επικίνδυνους» και ή «δυσίατους» ασθενείς και με την ολοσχερή θεραπευτική και κοινωνική εγκατάλειψη των υπόλοιπων.

Ο Αδωνις έχει έλθει και γι΄ αυτό. Όπως και για το κλείσιμο και άλλων νοσοκομείων, για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, για την εφαρμογή των ποσοτικοποιημένων δεικτών DRG (Ομογενοποιημένες Διαγνωστικές Ομάδες) στην παροχή των όποιων υπηρεσιών, νοσηλείας κλπ, στη βάση των οποίων, όποιος έχει θεραπευτικές ανάγκες που ξεπερνάνε τον εκάστοτε ποσοτικό δείκτη απλώς θα παίρνει εξιτήριο και… αν ζήσει, έζησε, αλλιώς, πεθαίνει.

Ας προετοιμαστούμε, λοιπόν, ιδιαίτερα στο χώρο της ψυχικής υγείας και των εξαρτήσεων. Ο εκ νέου διορισμός του Αδωνι Γεωργιάδη στο Υπουργείο Υγείας δείχνει ότι είναι αποφασισμένοι να πάνε μέχρι το τέλος.

Επομένως, το ίδιο και εμείς. Προς την διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση… και με ό,τι αυτή απαιτεί …. μέχρι το τέλος.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

5/1/2024