Συνάντηση είχαν την Τρίτη 21 Μαΐου 2019 μέλη της Πρωτοβουλίας για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία (επαγγελματίες ψυχικής υγείας, λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας και μέλη οικογενειών) με τον Διευθυντή του γραφείου του Υπουργού Υγείας κ. Πάνο Παπαδόπουλο στα πλαίσια της κινητοποίησης στην οποία είχε καλέσει η Πρωτοβουλία έξω από το Υπουργείο κατά του νομοσχεδίου για την «ΑΚΟΥΣΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ» και κατά του μέτρου της Υποχρεωτικής Θεραπείας στην Κοινότητα.
Την κινητοποίηση αυτή, στην οποία είχε καλέσει η Πρωτοβουλία ‘Ψ’ και στην οποία πήραν μέρος δεκάδες άτομα, στήριξαν και πήραν μέρος το Δίκτυο Hearing Voices Αθήνας, οι συλλογικές δράσεις του 18ΑΝΩ, ο σύλλογος οικογενειών (ΣΟΨΥ) βορειανατολικών προαστίων, μέλη του ΣΟΨΥ Βύρωνα, το ΣΒΕΜΚΟ, το υπό σύσταση σωματείο ΔΑΛΥΨΥ, η Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου, η κατάληψη «Παπουτσάδικο» και τα Κοινωνικά Ιατρεία Ιλίου και Κάτω Πατησίων-Αχαρνών . Πλαισιώθηκε με εντυπωσιακά θεατρικά δρώμενα και ακούστηκαν συνθήματα όπως «η ελευθερία είναι θεραπεία, όχι η καταστολή και η τρομοκρατία» κ.α.
Στην συνάντηση με τον κο Παπαδόπουλο εκφράστηκαν τα αιτήματα για άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου καθώς αυτά πλήττουν τα δικαιώματα των ίδιων των ληπτών των υπηρεσιών ψυχικής υγείας αλλά και των οικογενειών τους.
Πιο συγκεκριμένα αναφέρθηκε ότι το νομοσχέδιο προβλέπει ότι ο άνθρωπος που χρήζει ψυχιατρικής φροντίδας θα καλείται, εκβιαζόμενος, να υπογράψει ότι δέχεται να του χορηγείται αναγκαστική φαρμακευτική αγωγή στο τόπο κατοικίας του , διαφορετικά η άρνηση του θα συνεπάγεται και τον ακούσιο εγκλεισμό του στο ψυχιατρείο. Αυτή η διάταξη καταστρατηγεί κάθε ανθρώπινο δικαίωμα αφού καμιά, δήθεν «συναινετική», συμφωνία δεν μπορεί να γίνεται κάτω από την πίεση απειλών και εκβιασμών για κανένα άνθρωπο.
Επίσης τονίστηκε ότι με αυτή τη διάταξη επιχειρείται να κουκουλωθεί η απόλυτη έλλειψη, πραγματικά κοινοτικά βασισμένων υπηρεσιών ψυχικής υγείας , "βαφτίζοντας" την μονοδιάστατη βιολογίστικη προσέγγιση του ψυχοφαρμάκου, και μάλιστα με εντολή του εισαγγελέα, ως "Θεραπεία στην Κοινότητα", ρίχνοντας όλο το βάρος αυτής της έλλειψης στην οικογένεια, που από χώρος σχέσεων θα μετατρέπεται σε χώρο επιτηρητών και επιτηρούμενων.
Αναφέρθηκε ότι το εν λόγω μέτρο όπου εφαρμόστηκε δεν μείωσε τις ακούσιες νοσηλείες και ότι άνθρωποι που αρχικά ήταν θερμοί υποστηρικτές του (όπως π.χ. στην Αγγλία) με βάση την εμπειρία που δημιουργήθηκε αναθεώρησαν την άποψη τους. Αντί λοιπόν να παρθούν αποφάσεις με βάση τα καλά παραδείγματα στο χώρο της ψυχικής υγείας ( που υπάρχουν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό) θεσμοθετείται ένα διοικητικό μέτρο που προβλέπουμε ότι το μόνο που θα εξυπηρετεί θα είναι τα γνωστά
συμφέροντα στο χώρο της ψυχιατρικής και των φαρμακευτικών εταιρειών καθώς και των ψυχιάτρων που ταυτίζουν τον όρο θεραπεία με την υποχρεωτική λήψη φαρμακευτικής αγωγής σε συνδυασμό με εγκατάλειψη. Η παραπάνω θέση δεν σημαίνει ότι υποστηρίζουμε ότι το φάρμακο δεν μπορεί να χρειάζεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά μόνο ως στήριξη ανάμεσα σε δεκάδες άλλους παράγοντες (ουσιαστική ψυχοκοινωνική στήριξη που να στηρίζεται στην ελευθερία και όχι την υποταγή της προσωπικότητας, εργασία με βάση τις δυνατότητες και τις ανάγκες του, στέγαση κ.λ.π), που είναι απαραίτητοι ώστε ένας άνθρωπος να μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Ένα άλλο σημείο που θίχτηκε στη συνάντηση ως επιφανειακή και εν τέλη αντιθεραπευτική πρακτική , είναι η πρόβλεψη για ασθενοφόρα με "ειδικό" εξοπλισμό ώστε το ρόλο της αστυνομίας να έχει το νοσηλευτικό προσωπικό αναλαμβάνοντας αυτό να δέσει αυτή την φορά όχι με χειροπέδες αλλά με ιμάντες, και όπου την «μπλε στολή» θα αντικαταστήσει η “άσπρη μπλούζα”.
Ο κος Παπαδόπουλος παραδέχτηκε ότι η ψυχιατρική κοινότητα είναι εγκλωβισμένη σε ένα ιατροκεντρικό τρόπο αντίληψης, και ότι τα επιχειρήματα κατά των συγκεκριμένων νομοθετικών μέτρων είναι σωστά. Επίσης ότι "δεν μπορούν να υποχρεώσουν τους ψυχιάτρους να δουλέψουν αλλιώς" (αλλά «μπορούν να το κάνουν με τους ασθενείς;», αναρωτιόμαστε εμείς) και ότι την «τομεοποίηση και μια εναλλακτική κοινοτική κουλτούρα δεν την θέλει η ψυχιατρική κοινότητα» ! Τέλος μας είπε ότι "τα σύννεφα κατά του μέτρου για την ακούσια θεραπεία στην Κοινότητα πληθαίνουν " και ότι ο ίδιος έχει πεισθεί.
Δεν τρέφουμε όμως αυταπάτες. Αφού αυτή η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά εξοικειωμένη με το να ψηφίζει μέτρα με τα οποία (τουλάχιστον στα λόγια) «διαφωνεί»…
Στην Πρωτοβουλία για ένα πολύμορφο κίνημα στην Ψυχική Υγεία γνωρίζουμε πολύ καλά ότι για να ανατραπούν οι κατεστημένες νοοτροπίες χρειάζεται διαρκής αγώνας με την συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων.
Και θα είμαστε όλοι-ες παρόντες και παρούσες σε αυτόν τον Αγώνα.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΥ.Αν κάτι μπορώ να φανταστώ είναι μια συγκέντρωση του 15% αυτών που υποχρεωθηκαν στον εξευτελισμό και την ταπείνωση εκτός βέβαια απο την αυτονόητη βια, να συγκεντρώνονται σε κάποια μεγάλη έξοδο προς την Κόρινθος με τους ζουρλομανδύες της Τερέζας και να είναι παρατεταγμένοι κατα μήκος της λεωφόρου με μετωπο προς την Αθήνα.Και ενα μικρό πλακατ που να γράφει Ζητώ την τιμή μου.!!!Στα διόδια επεξήγηση ενημέρωση τι ηταν αυτό που είδαν.Δεν θέλει λεφτά κιαν θέλει θα βρεθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφή