Ως Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο κίνημα στην Ψυχική Υγεία επισκεφτήκαμε σήμερα τη Διοίκηση του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός για να διαμαρτυρηθούμε για την αδιανόητη στάση της στο θέμα της επ’ αόριστο διακοπής λειτουργίας του Μετανοσοκομειακού Ψυχιατρικού Ξενώνα. (Δείτε σχετικά το "Σε πόσες μέρες πεθαίνουν οι κοριοί") Συνειδητά επιδιώξαμε σε αυτή τη φάση να παραβρεθούμε μια ολιγομελής ομάδα δώδεκα ατόμων.
Δεν είχαμε καμία αμφιβολία για το τι θα συναντούσαμε: άρνηση, κλειστές πόρτες και «κλείστε ένα ραντεβού για να τα πούμε». Προφανώς η Διοίκηση έχει πολλές και σημαντικές δουλειές αυτή την περίοδο εκτός από το να εκκενώνει ξενώνες ακολουθώντας τη γενικότερη κρατική «γραμμή πρόληψης» μέσω εκκενώσεων. Γνωρίζουμε για τις πρόσφατες καταγγελίες περί «εργασιακής γαλέρας και τις αποφάσεις για απαγόρευση (!) του δικαιώματος της έκφρασης των εργαζομένων, όπου οι απείθαρχοι καλούνται σε απολογία και στέρηση μισθού. Γνωρίζουμε και για την αυθαιρεσία και την αλαζονεία της Διοίκησης. Τελικά η πόρτα άνοιξε κ. εμφανίστηκε ο Αναπληρωτής Διοικητής. Δεν ξέρουμε αν διακόψαμε «κάποια σημαντική συνάντηση» ή αν έκοβε πάλι κάποιο πρόστιμο σε εργαζόμενο επειδή μίλησε. Με τον Αναπληρωτή Διοικητή, κ. Ηρόδοτο Βαμβουρέλη, είχαμε συναντηθεί και στο παρελθόν, καθώς οι καταγγελίες για τον συγκεκριμένο ξενώνα δεν έχουν τελειωμό.
Εμείς όμως μιλήσαμε και μιλήσαμε από όλες τις θέσεις: εργαζομένων στην ψυχική υγεία, συγγενών ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία, άμεσα ενδιαφερομένων. Μιλήσαμε για την κατάντια της «βίαιης εγκατάλειψης κάθε θεραπευτικής λογικής» και απαντήσαμε καθαρά στο «εσείς δεν γνωρίζετε», πως όχι μόνο γνωρίζουμε αλλά είμαστε βέβαιοι πως είναι η Διοίκηση εκείνη που δεν γνωρίζει κάτι άλλο παρά να κλείνει δομές και να μετακινεί προσωπικό. Εξάλλου όλη η πρόσφατη ιστορία της Διοίκησης του Ευαγγελισμού είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα. Εμείς πάντως αφήσαμε τα τηλέφωνά μας σε περίπτωση που ενδιαφέρονται για μια νέα «επίσημη» συνάντηση.
Από τα πολλά που ακούστηκαν θα κρατήσουμε και την αιχμή που μας απευθύνθηκε πως «εγώ δεν μπαίνω στα σπίτια των ανθρώπων, αιφνίδια όπως μπήκατε εσείς». Είναι προφανές για τον Αναπληρωτή Διοικητή ότι ο τελευταίος όροφος του Ευαγγελισμού είναι σπίτι του. Ως καλό παιδί και της προηγούμενης κυβέρνησης μακροημερεύει στον 11ο όροφο του Ευαγγελισμού και προφανώς νιώθει «σαν στο σπίτι του». Εμείς δεν θα πάψουμε να του υπενθυμίζουμε πως δεν είναι σπίτι του. Και δεν θα πάψουμε να διεκδικούμε δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης που να έχουν την ανοικτή κουλτούρα και την ατμόσφαιρα ενός ζεστού σπιτιού για τους ενοίκους τους.
Σήμερα ήταν μόνο η αρχή...
Πρωτοβουλία Ψ
συγχαρητήρια στην πρωτοβουλία για την παρέμβαση. Αν λειτουργούσε έστω και στοιχειωδώς μια υπηρεσία συνηγορίας και προάσπισης δικαιωμάτων, δεν θα χρειαζόντουσαν ίσως τέτοιες παρεμβάσεις, αλλά δυστυχώς και σκανδαλωδώς δεν λειτουργούν, οπότε αυτή η παρέμβαση ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, πολιτικά, ηθικά και κοινωνικά. Συγχαρητήρια και πάλι σε όλους-ες όσους-ες συμμετείχαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε μαζί σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν τα άτομα με ψυχιατρική εμπειρία δεν είναι πρόβλημα αλλά έχουν μια σειρά προβλήματα και έχουν να αντιμετωπίσουν το στίγμα του “τρελού” στην καθημερινότητα τους. Οι δομές του κράτους στην ψυχική υγεία είναι υποβαθμισμένες και κάτω από τα πλαίσια της κυρίαρχης ψυχιατρικής πρακτικής είναι πολλές φορές απάνθρωπες. Αντιμετωπίζουν τον “ασθενή” ως αντικείμενο και όχι ως υποκείμενο με συγκεκριμένες ανάγκες και δικαιώματα. Συλλογικότητες όπως η Πρωτοβουλία Ψ και η οργάνωση των ίδιων των ληπτών ψυχικής υγείας όπως και των γονέων μπορούν και απαιτείται να αλλάξουν το τοπίο στο τομέα της ψυχικής υγείας και στην κοινωνία που παράγει την “αρρώστια”. Μια κοινωνία ανταγωνιστική, αλλοτριωμένη, καταπιεστική που παράγει “τρελούς” , “απροσάρμοστους”…..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι παρεμβάσεις είναι ελπιδοφόρες για όλους και όλες μας....