Διαδικτυακή συνάντηση Πρωτοβουλίας 'Ψ΄και Orlando LGBT+ ψυχική υγεία χωρίς στίγμα: Παρασκευή 7/2/2025, 18:00-20:00.

 

Η Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία και το Orlando LGBT+ ψυχική υγεία χωρίς στίγμα οργανώνουν από κοινού μια διαδικτυακή συνάντηση την Παρασκευή 7/2/2025, 18:00-20:00.

 

Στόχος αυτής της συνάντησης είναι να συζητήσουμε για τα εμπόδια και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα τρανς παιδιά, έφηβα, αλλά και ενήλικα άτομα στην πρόσβασή τους σε ασφαλείς και συμπεριληπτικές υπηρεσίες υγείας και ψυχικής υγείας -σε μία περίοδο που τα δικαιώματά τους πλήττονται εκ νέου (όπως προδιαγράφεται από τις δηλώσεις Τραμπ και Μητσοτάκη για την ύπαρξη μόνο δύο φύλων).

 

·Ποιοι είναι οι μύθοι και ποιες οι αλήθειες για τα επιστημονικά επιχειρήματα, τις ασφαλείς υπηρεσίες, το πολιτικό πλαίσιο και τις προκλήσεις που έχουν τα τρανς παιδιά, έφηβα και ενήλικα άτομα (και οι γονείς των τρανς ανήλικων ατόμων) να αντιμετωπίσουν;

·Τι είναι στα αλήθεια η επιβεβαιωτική, μη κατευθυντική, προσέγγιση που προτάσσουμε ως τη μόνη ασφαλή κατά την ψυχοκοινωνική στήριξη παιδιών και εφήβων που διερευνούν το φύλο τους ή/και αυτοπροσδιορίζονται ως τρανς;

·Γιατί είναι δυνάμει επικίνδυνη η «Διερευνητική ως προς το Φύλο Ψυχοθεραπεία» που παρουσιάζεται συχνά σαν μετριοπαθής προσέγγιση και έχει αρχίσει να ακούγεται έντονα και στην Ελλάδα; 

·Τι ρόλο παίζει το διεθνές πολιτικό συγκείμενο και πώς αυτό συνδέεται με επιστημονικά επιχειρήματα που έχουν συγκεκριμένο ιδεολογικό βάρος;

·Τι προκλήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν τρανς παιδιά και οι γονείς τους κατά την αναζήτηση ασφαλών, συμπεριληπτικών υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής στήριξης;

 

 

O τρόπος που γίνεται διεθνώς αυτή η κουβέντα σήμερα μέσα σε πολλούς επιστημονικούς κύκλους θέλει να παρουσιάσει πολλά τρανσφοβικά επιχειρήματα σαν δήθεν αντικειμενικές, επιστημονικές, και συχνά μετριοπαθείς προσεγγίσεις. Αυτό όμως αποκρύπτει ή διαστρεβλώνει δύο πράγματα: πρώτον, ότι ήδη υπάρχει μεγάλος όγκος επιστημονικών δεδομένων που καταδεικνύει πόσο απαραίτητες είναι οι ασφαλείς, επιβεβαιωτικές υπηρεσίες για τρανς άτομα και τρανς παιδιά ειδικότερα και δεύτερον και πιο σημαντικό, ότι τα ζητήματα ταυτότητας φύλου σήμερα (μεταξύ άλλων) εργαλειοποιούνται στον μέγιστο βαθμό από ακραία συντηρητικές και ακροδεξιές δυνάμεις διεθνώς, και ο τρόπος που οι επιστήμονες παίρνουν θέση σε κρίσιμα ζητήματα σε όλη την ιστορία του δυτικού πολιτισμού, έχει πάντοτε σχέση με το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο η επιστήμη αυτή εφαρμόζεται.

Ακολουθεί ο σύνδεσμος της συνάντησης:

https://us02web.zoom.us/j/85043722716

Η συμμετοχή είναι ελεύθερη. 

 

 Αν κάποιο/α/ος επιθυμεί να συνεισφέρει οικονομικά στις δράσεις της Πρωτοβουλίας μπορεί να προχωρήσει στην κατάθεση του ποσού που επιθυμεί χρησιμοποιώντας τον κάτωθι λογαριασμό τραπέζης, αναφέροντας το όνομα και τη σημείωση «οικονομική ενίσχυση»:

Τράπεζα Πειραιώς

Αριθμός Λογαριασμού: 50 6508 6467 090

IBAN GR22 0172 0650 0050 6508 6467 090

Δικαιούχος: HEARING VOICES NETWORK ΕΛΛΑΔΑΣ

Αιτιολογία: “ οικονομική ενίσχυση "

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 'Ψ': Διήμερο Ανοιχτών Συζητήσεων στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής: από την ψυχιατρική της καταστολής και του ελέγχου, στην ψυχιατρική της χειραφέτησης

 

Εκδήλωση-συζήτηση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Franco Basaglia: ΕΚΧ «Αλτάι», 29 Νοεμβρίου στις 19.30

 

ΜΕΣΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ, ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

 

Ο θάνατος της 22χρονης προφυλακισμένης στις φυλακές Κορυδαλλού, στις 25 Οκτωβρίου, δεν πρέπει να περάσει σαν η «είδηση μιας μέρας» και μετά να ξεχαστεί, όπως συχνά συμβαίνει με την πληθώρα τραγικών συμβάντων που έχουν γίνει πλέον η καθημερινότητα μέσα σε αυτή την κοινωνία που ζούμε.

Είναι ο πέμπτος θάνατος, μέσα σε δυο μήνες, σε συνθήκες κράτησης (σε φυλακές ή σε αστυνομικά τμήματα), είτε μετά από βασανιστήρια, είτε μετά από αμέλεια για παροχή της αναγκαίας βοήθειας. Εν προκειμένω, για την 22χρονη, που ήταν προφυλακισμένη με την κατηγορία του εμπρησμού -για την οποία, ποια ήταν, ποια η ιστορία της, τίποτε δεν έχει γίνει γνωστό - το μόνο που αναφέρθηκε ήταν ότι εμφάνισε «διαταρακτική συμπεριφορά», την οποία, αδυνατώντας να διαχειριστούν στο νοσοκομείο κρατουμένων, και με δεδομένη την ανέκαθεν δομική ανεπάρκεια του «Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού», την μετέφεραν στο εφημερεύον Δρομοκαΐτειο.

Εδώ όμως οι ψυχίατροι δεν διαπίστωσαν καμιά ανάγκη νοσηλείας, χαρακτήρισαν τη συμπεριφορά της 22χρονης ως «χειριστική», με τον συνήθη, δηλαδή, όρο που η «κουλτούρα και η πρακτική» της κυρίαρχης ψυχιατρικής απορρίπτει τον οδυνηρό χαρακτήρα του βιώματος του υποκειμένου, χαρακτηρίζοντας τον ως «προσποίηση» προς επίτευξη κάποιου «οφέλους», με αποτέλεσμα να μη θεωρηθεί αναγκαία και να μην επιχειρηθεί η δέουσα ψυχιατρική φροντίδα και έτσι να επιστρέψει η 22χρονη στις φυλακές Κορυδαλλού. Όπου, όμως, σύντομα εμφάνισε ξανά την διαταρακτική συμπεριφορά και ενώ αποφασίστηκε η εκ νέου μεταφορά της σε εφημερεύουσα ψυχιατρική μονάδα, η μεταφορά από το τμήμα μεταγωγών δεν έγινε και μετά μερικές ώρες η 22χρονη αυτοκτόνησε.

Για μια ακόμη φορά γίνεται φανερό ότι τα καταστήματα κράτησης, είτε φυλακές είτε ΑΤ, είναι καταστήματα θανάτου, χώροι όπου επιτελείται μια άτυπη «θανατική ποινή».

Και οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας να έχουν καταλήξει να είναι απλώς χώροι εγκλεισμού ή απόρριψης, με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει συχνά αυτή η απόρριψη της όποιας αναγκαίας φροντίδας, τα κριτήρια με τα οποία γίνεται : πόσα κρεβάτια, πόσα ράντζα, αλλά και ποιες είναι οι πρακτικο-θεωρητικές προσεγγίσεις μέσω των οποίων κρίνεται το αίτημα για φροντίδα, ο τρόπος που εκάστοτε αυτό τίθεται, η ανάγκη πίσω από τη μορφή του αιτήματος, η σημασία που έχει για τον λειτουργό η κατανόηση και η οργάνωση των απαντήσεων που απαιτεί η πολυπλοκότητα των αναπάντητων αναγκών που αποτελούν την πηγή της ψυχικής οδύνης. Προσεγγίσεις ανέκαθεν περιθωριακές, αλλά που η σύμπλευση του μονόδρομου ενός στυγνού βιολογισμού της κυρίαρχης ψυχιατρικής με την απεξάρθρωση (την δραματική υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση και ιδιωτικοποίηση) των υπηρεσιών ψυχικής υγείας τις έχει σχεδόν πλήρως εξαλείψει από τα πεδία άσκησης της καθημερινής πρακτικής των υπηρεσιών.

Απαιτούμε να αποκαλυφθούν πλήρως, και καθόλου να συγκαλυφθούν, οι ευθύνες από όλες τις μεριές, για τον θάνατο της 22χρονης.

Αυτός ο θάνατος είναι προϊόν του τρόπου λειτουργίας των θεσμών (ψυχιατρικών και σωφρονιστικού) του κυρίαρχου συστήματος και των ασκούμενων άνωθεν πολιτικών, που τους έχουν φέρει σ΄ αυτή την κατάσταση, και μας αφορά όλους και όλες.

5/11/2024

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 

 

 

 

Εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή, 18 Οκτωβρίου 2024, στις 19.30 για το νόμο Άδωνη-Βαρτζόπουλου που ολοκληρώνει τη διάλυση των υπηρεσιών της ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης

 

 

Για να δούμε αναλυτικά ποια είναι η κατάσταση σήμερα σε όλες αυτές τις υπηρεσίες, που βρίσκονται ήδη "στο μηδέν προ του τέλους", και πώς ο νέος νόμος, που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται, προωθεί την πλήρη ιδιωτικοποίηση, την ολοκληρωτική εγκατάλειψη των πιο φτωχών στρωμάτων και τον κοινωνικό έλεγχο. Για να φέρουμε ξανά στο προσκήνιο αυτό που πρέπει να διεκδικούμε, ένα ριζικά εναλλακτικό σύστημα υπηρεσιών που θα έχει στο κέντρο του την έμπρακτη απάντηση τις ανάγκες των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία και τον πλήρη σεβασμό στα δικαιώματά τους. Και φυσικά για το πώς θα οργανώσουμε αντιστάσεις διαρκείας.

 

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν:

 

Μαρία Γιαννοπούλου, ψυχολόγος, ΨΝΑ και ΚΨΥ Αγ. Αναργύρων

Δώρα Κουτσανέλλου, ψυχολόγος, Δρομοκαΐτειο

Αγγελική Αρκολάκη, Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές

Υρώ Λιτσάκη, ψυχολόγος, ΣΟΨΥ Β. Προαστίων

Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου, ψυχίατρος

Η εκδήλωση θα γίνει στο χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ', στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στη στάση του μετρό Αγ. Ιωάννης

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 

ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΔΩΝΗ ΚΑΙ ΒΑΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

 

Πριν δυο μήνες ο Σύλλογος Οικογενειών Ψυχικής Υγείας ΒΑ Προαστίων είχε καταγγείλει την αντιμετώπιση που είχε μια ασθενής, μέλος του συλλόγου, που μεταφέρθηκε με εισαγγελική παραγγελία στο εφημερεύον ΨΝΑ (Δαφνί), το οποίο, όμως, παρά την αναγκαιότητα της νοσηλείας, δήλωσε ότι δεν έχει διαθέσιμη κλίνη, με αποτέλεσμα η ασθενής να μείνει στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής της για δυο μέρες μέχρι να βρεθεί κλίνη σε άλλη εφημερεύουσα ψυχιατρική κλινική.

Αυτό που φαινόταν πρωτόγνωρη πρακτική σ΄ ένα σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας σε πλήρη κατάρρευση το είδαμε να επαναλαμβάνεται πριν από μερικές μέρες όταν άτομο μεταφέρθηκε με εισαγγελική παραγγελία και πάλι στο ΨΝΑ (Δαφνί), όπου, παρά την διαπίστωση ότι χρειαζόταν οπωσδήποτε η νοσηλεία, ωστόσο, καθώς και πάλι δεν υπήρχε ελεύθερη κλίνη, παρόλο που το ΨΝΑ εφημέρευε, το αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθεί το άτομο πίσω στο ΑΤ όπου πέρασε όλη τη νύχτα μέχρι να μεταφερθεί στο νοσοκομείο που εφημέρευε την επόμενη μέρα. Και με τη αστυνομία να καταφεύγει στην οικογένεια να τους πάει φάρμακα (!) για να καταστείλουν την ψυχική αναστάτωση του ατόμου που βίωνε αυτή την εμπειρία.

Όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι στο χώρο της ψυχικής υγείας, αυτά τα περιστατικά δεν είναι εξαιρέσεις αλλά ένα συχνό φαινόμενο το τελευταίο διάστημα που τείνει να γίνει κανονικότητα.

Και το πόσο το σύστημα των υπηρεσιών έχει κυριολεκτικά πιάσει πάτο, εκτός από τα παραπάνω, φαίνεται και από συμβάν, επίσης όχι μοναδικό, των προηγούμενων ημερών, όταν η ψυχιατρική κλινική του Ευαγγελισμού ζητούσε από το Δρομοκαΐτειο (που εφημέρευε), και από τις ψυχιατρικές κλινικές των νοσοκομείων Αγ. Όλγα, Σισμανόγλειο και Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Αγ. Αναργύρων, να δεχτούν να μεταφερθούν στο καθένα από αυτά από δυο έως τρεις ασθενείς που νοσήλευε και οι οποίοι ήταν «κοντά στο εξιτήριο», έτσι ώστε, την επόμενη μέρα που θα εφημέρευε η ψυχιατρική κλινική του Ευαγγελισμού, να έχει κάποιες ελεύθερες κλίνες για να δεχτεί νέες εισαγωγές(!).

Τα σχόλια περιττεύουν. Με το επιτελείο του Άδωνη Γεωργιάδη, που διαλύει και ιδιωτικοποιεί πλήρως όλο το σύστημα Υγείας, στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, με τον γνωστό για τις φασίζουσες απόψεις του (για την ψυχική υγεία, την εφηβεία, τη γυναίκα κλπ) Δ. Βαρτζόπουλο, εφαρμόζοντας και τον άθλιο νόμο 5129 που ψήφισε μέσα στο καλοκαίρι, η διάλυση και η ιδιωτικοποίηση είναι ένα βήμα από την πλήρη ολοκλήρωσή τους.

Όλοι οι εργαζόμενοι είναι σε πλήρη αναστάτωση καθώς καλούνται να δηλώσουν σε ποιον φορέα «επιθυμούν» να μείνει, ή να μεταφερθεί, η θέση εργασίας τους (στο νοσοκομείο που είναι; στην ΥΠΕ; στον ΕΔΥΨΥ; στον ΕΟΠΑΕ;), καθώς καμιά εγγύηση δεν υπάρχει, ακόμα κι΄ αν αυτή λεκτικά αναφέρεται στα άρθρα του νέου νόμου, ότι η θέση εργασίας, όποιο φορέα κι΄ αν επιλέξουν, με αυτούς τους κυβερνώντες, θα παραμείνει και για πόσο διάστημα.

Και, φυσικά, από εδώ και πέρα δεν θα υπάρχει η έστω και υποτυπώδης, στην παρούσα κατάσταση των υπηρεσιών, δυνατότητα άμεσης επαφής του ατόμου που ζητάει ψυχιατρική/ψυχολογική βοήθεια με την υπηρεσία, με πρόσωπα. Η επαφή, από εδώ και πέρα με την ΗΔΙΚΑ (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης, Α.Ε). Θα στέλνεις ηλεκτρονικά το αίτημα (αν, βέβαια, ξέρεις να χειριστείς τα ηλεκτρονικά μέσα, εάν δεν είσαι στα φτωχά κοινωνικά στρώματα και δεν έχεις άμεση πρόσβαση σε αυτά) και η πλατφόρμα που θα φτιάξει η ΗΔΙΚΑ θα βρίσκει πού υπάρχει (κοντά εκεί που μένεις; μακριά;) υπηρεσία να σε δεχτεί. Ήδη έχει ζητηθεί από όλες τις υπηρεσίες να στείλουν ποιες μέρες και πόσες ώρες την ημέρα διαθέτουν για να δέχονται αιτήματα ασθενών έτσι ώστε η ΗΔΙΚΑ να κάνει στον καθένα την «πλοήγηση στο σύστημα».

Η πρακτική της «κοινωνικής αποστασιοποίησης» στα άκρα της, με τη ψυχική υγεία να γίνεται το πεδίο πειραματισμού για όλη την υγεία, καθώς, μέχρι τώρα, στη σωματική υγεία, παρά την διαλυτική της κρίση, μπορεί κανείς να επικοινωνεί απευθείας με την υπηρεσία στην οποία επιλέγει να πάει.

Και, προφανώς, ο τελικός προορισμός της «πλοήγησης» στον ιδιωτικό τομέα είναι προδιαγεγραμμένος. Όποιος «δεν έχει» (δηλαδή, οι πιο πολλοί), θα μπορεί να περιμένει μήνες ή, όπως πάνε τα πράγματα, και χρόνια.

Ο ξεσηκωμός, που δεν κατάφερε τελικά να μην περάσει το νομοσχέδιο που έγινε νόμος, πρέπει τώρα να συνεχιστεί, να πάρει άλλες, ευρύτερες διαστάσεις, ενάντια στην εφαρμογή του νόμου, ενάντια στην απανθρωποποιητική κατάσταση που βιώνουμε, διεκδικώντας ταυτόχρονα ένα εναλλακτικό σύστημα ψυχικής υγείας και η διεκδίκηση αυτή πρέπει να είναι συγκεκριμένη, με ό,τι αυτή απαιτεί, ως διεκδίκηση και ως δράση, ενάντια στην χωρίς προηγούμενο καταστροφή που έχει ήδη αρχίσει να επιτελείται με την εφαρμογή αυτού του νόμου.

16/9/2024

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΔΙΚΟ

 

Την περασμένη Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024, στις 5 το πρωί, η κατάληψη Παπουτσάδικο εκκενώθηκε από πλήθος αστυνομικών δυνάμεων (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΕΛΤΑ, ΔΙΑΣ) που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τον προαναφερόμενο χώρο μαζί με ιδιοκτήτριες του κτιρίου.

Η κατάληψη αυτή από το 2011, εδώ και 13 χρόνια δηλαδή, προσφέρει στέγη σε συλλογικά εγχειρήματα (όπως η λειτουργία δανειστικής βιβλιοθήκης, βιβλιοπωλείου κινηματικών εκδόσεων, συλλογικής κουζίνας κ.α.), όχι μόνο των ανθρώπων που τη διαχειρίζονται, αλλά και γενικότερα των κατοίκων της περιοχής του Χαϊδαρίου που την έχουν αγκαλιάσει.

Παρουσιάζει δε, μεγάλο εύρος δράσεων, καθώς από τη συνέλευση της κατάληψης και από τις επί μέρους ομάδες που τη στελεχώνουν, έχουν οργανωθεί συλλογές ειδών πρώτης ανάγκης για μετανάστες, συναυλίες για την κάλυψη δικαστικών εξόδων κοινωνικά περιθωριοποιημένων ατόμων, θεατρικές παραστάσεις, πολιτικές παρεμβάσεις, διαδηλώσεις, διοργάνωση μαθημάτων, κ.ο.κ.

Βρίσκεται έμπρακτα στο πλευρό των απανταχού θιγόμενων απ’ την διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική κρίση στην οποία οδηγεί η επέλαση του καπιταλισμού, των προσφύγων και γενικότερα των κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων κι αποτελεί ισχυρό πυρήνα αντίστασης της περιοχής στον συνεχώς αυξανόμενο σεξισμό κι εκφασισμό.

Τα μέλη της κατάληψης, επιπλέον, ασχολούνται ενεργά και με τα θέματα που απασχολούν τα άτομα με ψυχιατρική εμπειρία, ενημερώνουν την τοπική κοινότητα για τα τεκταινόμενα κι έχουν αγαστή συνεργασία με την Πρωτοβουλία 'Ψ' από το 2015, χρονιά κατά την οποία διοργάνωσαν πολύ μεγάλη διαδήλωση για τους θανάτους των τριών καθηλωμένων νοσηλευομένων στο Δαφνί.

Σ' αυτό το πλαίσιο στήριζαν ποικιλοτρόπως κάθε μας κινητοποίηση, διοργάνωναν ενημερωτικές συζητήσεις στο χώρο τους και συνέδραμαν ουσιαστικά τις προσπάθειές μας τόσο με την παρουσία τους όσο και με τις πράξεις τους.

Προχώρησαν, μάλιστα, στην κυκλοφορία της ταινίας: «Ο λόγος των τρελών» (το 2016), καθώς και στην έκδοση των ποιημάτων του Γιώργου Κοκκινίδη (με τον τίτλο "Κάνε τον ήλιο να κλάψει», το 2019), τρανά παραδείγματα και τα δύο του ουσιαστικού τους ενδιαφέροντος για τα της ψυχικής υγείας.

Οι επιθέσεις σε δημόσιους αυτοοργανωμένους από τα "κάτω" χώρους, που παλεύουν ενάντια στην εμπορευματοποίηση και τον ατομικισμό με κοινό πρόταγμα την αλληλεγγύη και τη συμπερίληψη, δε μας είναι άγνωστες φυσικά, αλλά κι εμείς δε θα σταματήσουμε να στηρίζουμε με τη σειρά μας, εγχειρήματα που προσφέρουν μια σπουδαία εναλλακτική οικοδόμησης σχέσεων αλληλεγγύης, μιαν ανάσα ελευθερίας. Γιατί όπως έγραψαν κάποτε μέλη της κατάληψης:

« (...) αν υπάρχει “φάρμακο” και “θεραπεία” για την αρρώστια αυτή… της τρέλας…
Δεν είναι το παλιό αλοπερντίν, δεν είναι κάποιο αντιψυχωσικό,
δεν είναι μια χημική ουσία που μπλοκάρει νευρώνες του εγκεφάλου μας…
Δεν είναι οι ιμάντες στα κρεβάτια, ούτε οι κάμερες για παρακολούθηση… Δεν είναι…

Αν υπάρχει θεραπεία, τούτη είναι μόνο οι σχέσεις μας.
Σχέσεις εμπιστοσύνης, σχέσεις αληθινές, σχέσεις κατανόησης.
Αν υπάρχει θεραπεία, η ελευθερία είναι…

Στον πόλεμο των “λογικών” αυτού του κόσμου
εμείς έχουμε διαλέξει πλευρά.
Αυτή των “τρελών"».

Για όλους αυτούς τους λόγους έχουμε διαλέξει κι εμείς πλευρά, θεωρούμε απαράδεκτη την εκκένωση της προαναφερόμενης κατάληψης και στηρίζουμε το σημερινό κάλεσμα της Συνέλευσης της για μικροφωνική συγκέντρωση στις 19.00, στο Αίθριο (Καραϊσκάκη και Π. Μελά).

 

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ