Πρωτοβουλία 'Ψ' και ΣΒΕΜΚΟ - ΜΚΟ : Μη Κυβερνητικές (Κρατικοδίαιτες), Μη Κερδοσκοπικές (Κερδοφόρες) Οργανώσεις

Νέες καταγγελίες για απολύσεις από ΜΚΟ έρχονται για άλλη μία φορά να αποδείξουν ότι οι ιδιωτικοποιημένες εργασιακές σχέσεις στην ψυχική υγεία και η επισφαλής θέση των εργαζομένων είναι αλληλένδετες με την παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων και με τη διαιώνιση των ασυλικών πρακτικών. Απολύσεις οι οποίες δεν συνδέονται ούτε προσχηματικά με τυπικές παραλείψεις των εργαζομένων, αλλά με μία θεραπευτική προσέγγιση η οποία αντιστέκεται στον πειθαρχικό έλεγχο, στις τιμωρητικές πρακτικές, στην παθητικοποίηση των ωφελουμένων και στην έλλειψη σεβασμού απέναντί τους. Η καταπληκτική βιτρίνα του μη κερδοσκοπικού, βαθιά ανθρωπιστικού χαρακτήρα οργανώσεων όπως η «ΕΔΡΑ», η «ΑΝΙΜΑ» και το «Χαμόγελο του Παιδιού» σύντομα αποκαλύπτει τα αντίθετα κίνητρα.

Με μότο την «αλλαγή» και τον «ευρύ κοινωνικό αντίκτυπο», οι εργαζόμενοι/ες καλούνται να εργαστούν κάτω από άκρως επισφαλείς συνθήκες, με δοκιμαστικές περιόδους, περικοπές δικαιωμάτων, εξαντλητικά προγράμματα, υπερβολικές απαιτήσεις από μεριάς της εργοδοσίας και προς όλες τις κατευθύνσεις. Να αναλάβουν ευθύνες για θέσεις πέραν των γνωστικών τους αντικειμένων, να συμμετέχουν σε δράσεις των εταιριών εκτός του χρόνου εργασίας, να δημιουργήσουν «πρότζεκτ» και «εκδηλώσεις» και να «κατεβάσουν ιδέες», να εκπαιδεύσουν εθελοντές/ντριες και ασκούμενους/ες φοιτητές/τριες, να είναι υπεύθυνοι τμημάτων, να είναι γενικώς «πολυμίξερ».

Όλα αυτά συμβαίνουν σε συνθήκες τρομακτικής πίεσης χρόνου, παντελούς έλλειψης οργάνωσης, ψυχολογικού εκβιασμού και διαρκούς υποτίμησης των εργαζομένων, που φυσικά συγκαλύπτονται από τον μανδύα του εθελοντισμού. Το εν λόγω καθεστώς ευνοεί τις συνήθεις τακτικές που ακολουθεί η εκάστοτε διοίκηση· να απομονώνει, να ταπεινώνει και να ασκεί απειλές για απόλυση σε βάρος εργαζομένων που τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά για όσα συμβαίνουν, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί ένα κλίμα συνεχούς φόβου στους/στις εργαζόμενους/ες και κλονίζει βαθιά την αίσθηση της αξιοπρέπειας τους.

Ταυτόχρονα, το κλίμα οικογενειοκρατίας που επικρατεί ως κουλτούρα στους φορείς, ασκεί μεγαλύτερη πίεση στους/στις εργαζομένους/ες που δεν είναι «δικοί τους» με αποτέλεσμα να καλλιεργείται ένα αφόρητο κλίμα καχυποψίας, εχθρότητας και φόβου μεταξύ του προσωπικού. Ακόμη και σε εποπτείες προσωπικού που πραγματοποιούνται από εξωτερικούς συνεργάτες, η διοίκηση φροντίζει να στέλνει «κάποιον έμπιστό της» ώστε να μπορεί να μεταφέρει όσα λέγονται, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας χώρος ανακούφισης και συζήτησης των εργαζομένων.

Σε αυτά τα πλαίσια, στην «ΑΝΙΜΑ» και στο «Χαμόγελο του Παιδιού», οι εργαζόμενοι/ες είναι αναγκασμένοι/ες να δουλεύουν κάτω από κάμερες, οι οποίες καταγράφουν κάθε δραστηριότητά τους στο χώρο εργασίας και δημιουργούν ένα καθεστώς συνεχούς επιτήρησης και ελέγχου. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι/ες με σκοπό να προλάβουν ή να καταστείλουν πιθανές αντιδράσεις από την πλευρά των εργαζομένων έχουν, τεχνηέντως, βαφτίσει «bonding» ή «αμεσότητα» μεταξύ των συναδέλφων την αλληλοεπιτήρηση και προωθούν την εν λόγω πρακτική ως τρόπο «σύσφιξης» των σχέσεων μεταξύ τους, αλλά και διευκόλυνσης της δουλειάς τους.

Κατά συνέπεια, εξυπηρετούμενοι/ες και προσωπικό μετατρέπονται σε υποχείρια των διοικητικών αποφάσεων και συμφερόντων, ενώ οι διοικητικές ανάγκες μεταφράζονται σε θεραπευτικούς στόχους. Δημιουργείται εύλογη καχυποψία ως προς τις «αγαθές προθέσεις», όταν το τοπίο είναι θολό ακόμα και σε σχέση με τα θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν τους/τις ενοίκους, όπως τα οικονομικά τους, τη στιγμή που η παραμέληση και κακομεταχείριση των εξυπηρετούμενων είναι καθημερινό φαινόμενο.

Μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα:

Σε εξέλιξη είναι η διαδικασία έφεσης που άσκησε η ΜΚΟ «ΕΔΡΑ» ενάντια στην πρωτόδικη απόφαση η οποία και δικαίωσε τον Γ.Ε. ως προς το παράνομο της απόλυσής του. H διοίκηση επέλεξε να ζητήσει αναβολή εκδίκασης της Έφεσης που είχε οριστεί τον Φεβρουάριο του 2019 ασκώντας μία πολιτική «φθοράς» ηθικά και οικονομικά του εργαζoμένου. Η ΜΚΟ αυτή είχε εφαρμόσει την τιμωρητική και ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα πρακτική να στερήσει έξοδο από ένοικο στεγαστικής δομής, επειδή χρωστούσε 2 ευρώ σε συνένοικό του. Πρακτική για την οποία ο Γ.Ε. είχε εκφράσει την έντονη διαφωνία του και η «Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχιατρικές Διαταραχές» του Υπουργείου Υγείας γνωμοδότησε ότι «ο περιορισμός της ελευθερίας ενός ανθρώπου δεν συνάδει με τις αρχές της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και το πλαίσιο λειτουργίας μιας ανοιχτής δομής στην κοινότητα». Αντί, λοιπόν, η διοίκηση της ΜΚΟ να θέσει ένα ερώτημα ως προς τον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας της, επιμένει να αποφασίζει με εκδικητικά κίνητρα. Και πώς να μην το κάνει, όταν απαρτίζεται από άτομα πρώτου βαθμού συγγένειας και όταν αυτά τα πρόσωπα στην εν λόγω ΜΚΟ είναι και διοίκηση και εργαζόμενοι ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να προκύπτει το παράδοξο να έχει απολυθεί ο Γ.Ε. από συναδέλφους του!

Την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020 εκδικάζεται η αγωγή της Ε.Γ. κατά της ΜΚΟ «ΑΝΙΜΑ» με αίτημα να αναγνωριστεί η ακυρότητα της απόλυσής της. Η στεγαστική δομή της εν λόγω ΜΚΟ λειτουργεί σε ένα κανονιστικό πλαίσιο απαγορεύσεων και «ανταμοιβών», που χρονιοποιούν και ακυρώνουν τους/τις ενοίκους, χωρίς να τους/τις συμπεριλαμβάνει σε μικρές και μεγάλες αποφάσεις, ενώ απολύει εκδικητικά όποιον υιοθετεί μία χειραφετητική προσέγγιση και προσπαθεί να διανοίξει χώρους αυτοπροσδιορισμού τους. Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με παλαιότερο κάλεσμα του Σ.Ε.Ψ.Α.Ε.Κ.Ο. (Σωματείου Εργαζόμενων σε φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευαίσθητων Κοινωνικά Ομάδων), η «ΑΝΙΜΑ» (καθώς και η «ΕΔΡΑ») συγκαταλεγόταν στους φορείς για τους οποίους «εργαζόμενοι καταγγέλλουν διοικήσεις ότι πιέζουν, εκβιάζουν, τρομοκρατούν, ακόμα και απολύουν εργαζομένους που άσκησαν το νόμιμο δικαίωμά τους να κάνουν επίσχεση». Επιπλέον, πρόσφατα, τον Ιούνιο του 2019, η ίδια ΜΚΟ δέχτηκε καταγγελία από σύλλογο οικογενειών για την ψυχική υγεία αναφορικά με τις συνθήκες διαβίωσης των ενοίκων της στεγαστικής δομής της.

Στο «Χαμόγελο του Παιδιού», οι εργαζόμενοι/ες, από την πρώτη στιγμή και παράλληλα με τη συναφθείσα σύμβαση εργασίας τους με τον Σύλλογο, λαμβάνουν γνώση των υποχρεώσεων τους μέσω ενός εγγράφου που τους διανέμεται και τιτλοφορείται ως Κώδικας Δεοντολογίας Εργαζόμενων στον Σύλλογο «Το Χαμόγελο του Παιδιού». Πρόκειται για έγγραφο το οποίο στην ουσία καλύπτει και εξυπηρετεί την εργοδοτική ασυδοσία και τις πολλαπλές αυθαιρεσίες σε βάρος των εργαζόμενων σε αυτόν. Ένα έγγραφο το οποίο κάνει εμφανές ότι οι εργαζόμενοι/ες αντιμετωπίζονται όχι ως υποκείμενα που εργάζονται για τον Σύλλογο αλλά ως αντικείμενα που «ανήκουν» στον Σύλλογο και οφείλουν να δρουν σύμφωνα με τις υποδείξεις του Συλλόγου, τόσο εντός όσο και εκτός του εργασιακού πλαισίου.

Την ίδια στιγμή, υπάρχουν καταγγελίες για ΑμΚΕ στην Αθήνα που κάνει προτάσεις για την εφαρμογή «έξυπνων» τεχνολογιών και, έτσι, έρχεται να προσδώσει «επιστημονικό» επίχρισμα στην επιτήρηση των ωφελουμένων, υπονομεύοντας και υποκαθιστώντας τη δημιουργία χειραφετητικών ανθρώπινων σχέσεων. «Καινοτόμα» προγράμματα που παρακολουθούν τη δραστηριότητα των «εξυπηρετουμένων» σε στεγαστικές δομές με στόχο την «βελτίωση των υπηρεσιών». Η τεχνολογία έρχεται να επισφραγίσει την ακραία παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ληπτών υπηρεσιών αλλά και των εργαζομένων.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση ακόμα και των στοιχειωδών δικαιωμάτων είναι κοινός για εργαζόμενους/ες και εξυπηρετούμενους/ες και υπό αυτές τις συνθήκες μόνο να σωπαίνουμε δεν μπορούμε και να διατηρούμε ψεύτικα χαμόγελα προσποιούμενοι/ες ότι είναι όλα καλά. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!

ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΜΟΡΦΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

ΣΒΕΜΚΟ (ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΜΚΟ)

Η Πρωτοβουλία 'Ψ' καλεί τους συλλόγους Ψυχολόγων να πάρουν θέση για την πρόσληψη της Ουρανίας Μιχαλολιάκου στην κλινική Σινούρη

Σε συνέχεια της ανακοίνωσης/καταγγελίας που εξέδωσε η "Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία" σχετικά με την πρόσληψη της Χρυσαυγίτισας Ουρανίας Μιχαλολιάκου (δημοτικής συμβούλου της Χ.Α. στο Δήμο Αθηναίων και δηλωμένης οπαδού του δόγματος των ναζί για τους ψυχικά πάσχοντες ως "υπανθρώπων", ως "εκφυλισμένων όντων") στην κλινική Σινούρη και στα πλαίσια του συνεχιζόμενου αγώνα μας ενάντια στην παθητική αποδοχή τέτοιων τερατωδών καταστάσεων ως αυτονόητων, χωρίς καμιά αντίδραση - και των ζοφερών συνεπειών που θα εγκυμονούσαν σ΄ ένα χώρο όπως αυτός της ψυχικής υγείας - στάλθηκε ένα σχετικό κάλεσμα προς τους Συλλόγους των Ψυχολόγων για να ενημερωθούν και να πάρουν θέση επ΄ αυτού. Ανάλογα καλέσματα θα σταλούν και σε άλλους φορείς και συλλογικότητες. 


 

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ

Όπως ίσως γνωρίζετε, σύμφωνα με μαρτυρίες ασθενών που 

νοσηλεύθηκαν στην κλινική Σινούρη, αλλά και άλλων 

ατόμων, οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε διάφορα μέσα 

ενημέρωσης, χωρίς ποτέ να διαψευστούν, στην κλινική αυτή 

εργάζεται ως ψυχολόγος, για πάνω από ενάμιση χρόνο, η 

γνωστή Ουρανία Μιχαλολιάκου.

Όπως φαίνεται και στην σχετική ανακοίνωση/καταγγελία της 

«Πρωτοβουλίας για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική 

Υγεία», που σας επισυνάπτουμε, από αυτή την 

πρόσληψη/απασχόληση προκύπτουν δυο 

αλληλοσυνδεδεμένα ζητήματα. 

 

Το πρώτο και κύριο είναι «ηθικής και δεοντολογικής» τάξης 

και αφορά το γεγονός ότι ανατίθεται ο ρόλος του 

ψυχολόγου/θεραπευτή σ΄ ένα άτομο γνωστό για τις 

ναζιστικές του πεποιθήσεις και δράσεις, το οποίο, εν 

προκειμένω, στα ζητήματα τα σχετικά με την ψυχική υγεία, 

θεωρεί ότι η «ψυχική αρρώστια, είναι αποτέλεσμα Φυλετικής 

μείξης, που οδηγεί σχεδόν πάντοτε σε ανωμαλία, σε 

καταστροφικό συνδυασμό κληρονομικών ψυχικών 

χαρισμάτων με αποτέλεσμα την καταστροφή της Φύσης του 

Ανθρώπου». Υιοθετεί, δηλαδή, πλήρως τις ρατσιστικές 

αντιλήψεις των ναζί που, αποτέλεσαν, τότε, το όχημα της 

μαζικής ευθανασίας/εξόντωσης των ψυχικά πασχόντων.

Το δεύτερο αφορά την έλλειψη της όποια νομιμότητας να 

ασκεί κάποιος/α το επάγγελμα του ψυχολόγου όντας 

απόφοιτος/η του τμήματος ΦΠΨ του Πανεπιστημίου 

Ιωαννίνων(όπως φέρεται να είναι η ΟυρανίαΜιχαλολιάκου), 

κάτι που δεν συνάδει με την δυνατότητα νόμιμης απόκτηση 

άδειας ασκήσεως επαγγέλματος.

Θεωρούμε ότι ο Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων θα πρέπει 

να επιληφθεί και να διερευνήσει όλες τις παραμέτρους του 

εν λόγω ζητήματος και να διεκδικήσει την άμεση αποβολή 

από το πεδίο άσκησης του επαγγέλματος του ψυχολόγου 

τέτοιων εκτρωματικών περιπτώσεων.

16/12/2019

 

 

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Όπως ίσως γνωρίζετε, σύμφωνα με μαρτυρίες ασθενών που 

νοσηλεύθηκαν στην κλινική Σινούρη, αλλά και άλλων 

ατόμων, οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε διάφορα μέσα 

ενημέρωσης, χωρίς ποτέ να διαψευστούν, στην κλινική αυτή 

εργάζεται ως ψυχολόγος, για πάνω από ενάμιση χρόνο, η 

γνωστή Ουρανία Μιχαλολιάκου.

Όπως φαίνεται και στην σχετική ανακοίνωση/καταγγελία της 

«Πρωτοβουλίας για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική 

Υγεία», που σας επισυνάπτουμε, από αυτή την 

πρόσληψη/απασχόληση προκύπτουν δυο 

αλληλοσυνδεδεμένα ζητήματα.

 

Το πρώτο και κύριο είναι «ηθικής και δεοντολογικής» τάξης 

και αφορά το γεγονός ότι ανατίθεται ο ρόλος του 

ψυχολόγου/θεραπευτή σ΄ ένα άτομο γνωστό για τις 

ναζιστικές του πεποιθήσεις και δράσεις, το οποίο, εν 

προκειμένω, στα ζητήματα τα σχετικά με την ψυχική υγεία, 

θεωρεί ότι η «ψυχική αρρώστια, είναι αποτέλεσμα Φυλετικής 

μείξης, που οδηγεί σχεδόν πάντοτε σε ανωμαλία, σε 

καταστροφικό συνδυασμό κληρονομικών ψυχικών 

χαρισμάτων με αποτέλεσμα την καταστροφή της Φύσης του 

Ανθρώπου». Υιοθετεί, δηλαδή, πλήρως τις ρατσιστικές 

αντιλήψεις των ναζί που, αποτέλεσαν, τότε, το όχημα της 

μαζικής ευθανασίας/εξόντωσης των ψυχικά πασχόντων.

 

Το δεύτερο αφορά την έλλειψη της όποια νομιμότητας να 

ασκεί κάποιος/α το επάγγελμα του ψυχολόγου όντας 

απόφοιτος/η του τμήματος ΦΠΨ του Πανεπιστημίου 

Ιωαννίνων (όπως φέρεται να είναι η Ουρανία 

Μιχαλολιάκου), κάτι που δεν συνάδει με την δυνατότητα 

νόμιμης απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος.

Θεωρούμε ότι η Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία θα πρέπει 

να επιληφθεί και να διερευνήσει όλες τις παραμέτρους του 

εν λόγω ζητήματος και να διεκδικήσει την άμεση αποβολή 

από το πεδίο άσκησης του επαγγέλματος του ψυχολόγου 

τέτοιων εκτρωματικών περιπτώσεων.

 

16/12/2019

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ 

ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

ΠΡΩΤΟ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΚΙΚΙΛΙΑ-ΚΟΝΤΟΖΑΜΑΝΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ: ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΛΛΑΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ «ΔΙΟΧΕΤΕΥΟΝΤΑΙ» ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ - ΚΑΙ ΕΠΟΝΤΑΙ, ΕΠΙΣΗΣ, ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Αν και η νέα δεξιά κυβέρνηση, που πρόκυψε από τις εκλογές του περασμένου Ιουλίου, μέσα στον καταιγισμό των προτεραιοτήτων της για «νόμο και τάξη» στην κοινωνία και περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεων στην Οικονομία, στην Υγεία, στην Παιδεία και στην Κοινωνική Ασφάλιση, δεν βρήκε ακόμα χρόνο να ασχοληθεί με το ζήτημα καθαυτό των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ωστόσο μια υπουργική εγκύκλιος αυτή της 3ης Δεκέμβρη, που τροποποιεί την «Διαδικασία Μετάβασης Ψυχικά Ασθενών σε Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης», είναι ενδεικτική του τι μέλλεται. 

Εδώ και καιρό, μια ακόμα ιδιωτική ψυχιατρική κλινική, το "Παλλάδιο", είναι σε διαδικασία πτώχευσης και κλεισίματος, που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί, κατά τα λεγόμενα, μέχρι τις 31 Δεκέμβρη. Και έψαχναν να βρουν πού θα μεταφέρουν τους εκεί χρονίως «νοσηλευόμενους» - στην πραγματικότητα κοινωνικά απόβλητους και έγκλειστους σε «αποθήκες ψυχών», όπως είναι όλες ανεξαιρέτως οι ιδιωτικές κλινικές και τα ψυχιατρεία. Για παράδειγμα, 10 από αυτούς επέλεξε και πήρε, πριν κάποιο διάστημα, το ΨΝΑ για διαμονή σε κενές θέσεις των οικοτροφείων του. Αλλά, καθώς έχουν μείνει ακόμα περί τους 60-65 ασθενείς και ο χρόνος «τρέχει», δεδομένου ότι οι προθεσμίες για τις πτωχευτικές διαδικασίες λειτουργούν, για μια κλινική με ανθρώπους, με τον ίδιο τρόπο όπως για την όποια εμπορευματική επιχείρηση, χρειάστηκε να βρεθεί μια ρύθμιση για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. 

Και αυτή προβλέπεται στην προαναφερθείσα υπουργική εγκύκλιο, υπογεγραμμένη από τον υφυπουργό Υγείας Κοντοζαμάνη, η οποία τροποποιεί την (ήδη άκρως γραφειοκρατική και αντιθεραπευτική) διαδικασία, που μέχρι τώρα ίσχυε για την μετάβαση σε στεγαστική δομή, προς μιαν ακόμα χειρότερη κατεύθυνση: με όχημα την πτώχευση μιας ιδιωτικής κλινικής, εισάγει την κατάσταση «έκτακτης και εξαιρετικά επείγουσας ανάγκης» για εύρεση μονάδων «φιλοξενίας» των ψυχικά ασθενών - μια κατάσταση που, όπως αναφέρει η εγκύκλιος μπορεί να προκύψει όχι μόνο από το κλείσιμο μιας ιδιωτικής κλινικής, αλλά και από το κλείσιμο  μονάδων του δημόσιου. Εδώ μιλούν καθαρά για το μέλλον που έρχεται και πώς το προετοιμάζουν. 

Και τι θα γίνεται σ΄ αυτές τις «έκτακτες καταστάσεις», τις οποίες αυτοί που κυβερνούν κατασκευάζουν; Το μεταφέρουμε με τα λόγια τους: «οι ανωτέρω ασθενείς διοχετεύονται, κατ’ εξαίρεση της διαδικασίας που συντονίζουν οι Υ.ΠΕ…. σε όλες τις διαθέσιμες κενές θέσεις Μονάδων της επικράτειας και, σε περίπτωση που αυτές δεν επαρκούν, σε διαθέσιμες κενές θέσεις μεταβατικής φιλοξενίας βραχείας διαρκείας. Η αρμόδια Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας εποπτεύει και συντονίζει τη διαδικασία διοχέτευσης των ασθενών στις κενές θέσεις» (υπογραμμίσεις δικές μας). 

Κατ΄ αρχήν, έχουμε τον όρο διοχετεύονται, σαν να πρόκειται όχι για ανθρώπους, αλλά για εμπορικά προϊόντα, ένας όρος που εκφράζει μια «κουλτούρα και πράξη», ήδη σε εφαρμογή, κατασταλτική και απανθρωποποιητική, αυτήν των κυβερνώντων. Και πού διοχετεύονται; Σε όλη την επικράτεια. Όπου βρεθεί κενή θέση. 

Μεταφορά πραγμοποιημένων όντων, «ανθρώπων που έχουν μετατραπεί σε πράγματα» και που, ως τέτοια, διοχετεύονται όπου βρεθεί νέος αποθηκευτικός χώρος. Και πάντα, φυσικά, με το περιθώριο, σε κάθε «επιστημονική» ομάδα του όποιου οικοτροφείου, σ΄ όποια γωνιά της χώρας κι΄ αν είναι αυτό, να επιλέξει το «προϊόν» που θα δεχτεί να «φιλοξενήσει». Η έννοια του «θεραπευτικού» δεν εξοβελίζεται μόνο ως πρακτική, γίνεται άγνωστη και ως απλή λέξη : οι ασθενείς θα έχουν, πλέον, μόνο το «προφίλ» (ο όρος που χρησιμοποιεί η εγκύκλιος του Κοντοζαμάνη) που μας ταιριάζει (δηλαδή, βολεύει). Η επόμενη επιλογή, για όσα «προφίλ» δεν θα ταιριάζουν πουθενά ανά την επικράτεια, είναι, στη βάση αυτής της λογικής, ο δρόμος.

Μια τέτοια ανάλογη «διασπορά ψυχικά ασθενών ανά την επικράτεια» είχε επιχειρηθεί να γίνει στο ΨΝΑ (Δαφνί) όταν αυτό είχε πληγεί από τον σεισμό του Σεπτέμβρη 1999, στη λογική, και τότε, της έκτακτης ανάγκης - κάτι που, τελικά, αποσοβήθηκε (τότε) από κινηματικές αντιδράσεις γιατρών του ψυχιατρείου. 

Το ερώτημα, τώρα, είναι ποιες αντιδράσεις θα υπάρξουν, όχι μόνο για να μην περάσει αυτή η άθλια αντιμετώπιση των ασθενών στο "Παλλάδιο", αλλά και αυτό που προοιωνίζει αυτή η αντιμετώπιση για το άμεσο μέλλον για όλους και όλες στο χώρο της ψυχικής υγείας. 

Καλούμε όλους τους αρμόδιους φορείς να πάρουν θέση απέναντι σ΄ αυτό το τερατώδες εγχείρημα και να αντιδράσουν. 

Η «Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές», καθώς και η  ΕΨΕ, τι θέση παίρνουν; 

Καλούμε όλες τις συλλογικότητες στο χώρο της Ψυχικής Υγείας (ατόμων με «εμπειρία», οικογενειών, επαγγελματιών) σωματεία και κοινωνικές συλλογικότητες, να πάρουν θέση και να οργανώσουμε από κοινού αντιστάσεις διαρκείας, απέναντι σε πρακτικές που δεν είναι παρά μόνο η αρχή της επιστροφής από την νεο-ιδρυματική αποτελμάτωση, στην οποία έχει βυθιστεί, εδώ και χρόνια, ο χώρος της ψυχικής υγείας, σε πολιτικές που συνδυάζουν την πλήρη θεραπευτική και κοινωνική εγκατάλειψη μ΄ έναν απεριόριστα κατασταλτικό παλαιο-ιδρυματισμό.
                                                                                                               

                                                                                                                                           18/12/2019

 

      ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ  ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Η επόμενη "εκπαιδευτική συνάντηση" της Πρωτοβουλίας 'Ψ' στις 20/12/2019, στις 19.30 μ.μ. - Παρουσίαση του βιβλίου "Ο μύθος της χημικής ίασης" της Joanna Moncrieff

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Ο μύθος της χημικής ίασης – μια κριτική της ψυχιατρικής φαρμακοθεραπείας», της Joanna Moncrieff, από τις εκδόσεις oposito (ενότητα Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές) σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου και στη συζήτηση που θα ακολουθήσει. Η συνάντηση θα γίνει στα πλαίσια της "εκπαιδευτικής συνάντησης" της “Πρωτοβουλίας ‘Ψ’, στις 20 Δεκεμβρίου 2019, ώρα 19.30, στην αίθουσα της “Παναρκαδικής”, οδός Τζωρτζ 9, 1ος όροφος (κοντά την πλ. Κάνιγγος). 

 

Διαβάζουμε στον πρόλογο του βιβλίου:

Από την πρώτη συνάντηση του Δικτύου Ακούγοντας Φωνές στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 2009, μέχρι σήμερα έχουμε οργανώσει, συμμετάσχει και στηρίξει, ως Δίκτυο, δεκάδες δημόσιες εκδηλώσεις και συζητήσεις, και το ζήτημα της φαρμακευτικής αγωγής αποτελούσε πάντα ένα καυτό θέμα που συχνά δημιουργούσε πολώσεις και αντιπαραθέσεις. Είναι δυνατόν να μιλήσουμε για τα ψυχοφάρμακα αφήνοντας κατά μέρος τον ρόλο τους ως εμπορικό προϊόν; Είναι οι κατευθυντήριες οδηγίες προϊόν ενδελεχούς επιστημονικής έρευνας και η τεκμηρίωσή τους ελεύθερη προκαταλήψεων και συμφερόντων; Ποιες είναι άραγε οι συνθήκες που κατέστησαν δυνατή την ψυχιατρική εμπειρία όπως τη γνώρισε η νεότερη εποχή; Ποιο είναι το ιστορικό πλαίσιο και οι συγκυρίες που απέδωσαν στον ψυχίατρο τον ρόλο που έχει σήμερα; Και πώς, ενώ προτείνεται μια βιο-ψυχο-κοινωνική θέαση, η έρευνα πάνω στις ψυχο-κοινωνικές προεκτάσεις δεν καλύπτει παρά ένα ελάχιστο ποσοστό; Το θέμα γίνεται ακόμη πιο ακανθώδες αν λάβουμε υπόψη πως περίπου το 70% των ανθρώπων που αποφασίζουν να ελαττώσουν ή και να σταματήσουν τη φαρμακευτική αγωγή το κάνουν λόγω των παρενεργειών της. Από την άλλη πλευρά, πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν τα φάρμακα ως βοηθητικά, τουλάχιστον για κάποια περίοδο της ζωής τους, στη διαδρομή τους προς την ανάρρωση.

Τι γίνεται λοιπόν; 

 

Θα γίνουν εισηγήσεις από τους:

Ηλία Γιαννόπουλο (μεταφραστή του βιβλίου)

Λυκούργο Καρατζαφέρη (επιμελητή του βιβλίου)

και θα ακολουθήσει συζήτηση

Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου στη συγκεκριμένη εκδήλωση, θα διατεθούν για την ενίσχυση του ταμείου του Δικτύου Ακούγοντας Φωνές.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 

Η επόμενη συνάντηση/συνέλευση της Πρωτοβουλίας 'Ψ', την Παρασκευή, 13/12/19, στις 19.30

Η επόμενη συνάντηση/συνέλευση της "Πρωτοβουλίας για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία" θα γίνει την Παρασκευή, 13/12/19, στις 19.30,στην αίθουσα της οδού Μπόταση 11, 1ος όροφος (κοντά στην πλ. Κάνιγγος).

Μεταξύ των θεμάτων που θα συζητηθούν είναι: 

-η ανάγκη για συνέχιση της αναζήτησης χώρου,

-οι πρόσφατες παρεμβάσεις της Πρωτοβουλίας σχετικά με την ΕΨΕ (για μηχανικές καθηλώσεις και νοσηλεία σε 'ψ' ιδιωτικές κλινικές) και τη θέση της Επιτροπής Δικαιωμάτων,

καθώς και με την πρόσληψη της Ουρανίας Μ. στη κλινική "Σινούρη",

-απολύσεις εργαζομένων από ΜΚΟ

-ζητήματα σχετικά με τη λειτουργία των διαφόρων ομάδων της Πρωτοβουλίας και τις "εκπαιδευτικές συναντήσεις"

-ενημερώσεις για διάφορα ζητήματα. 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Η ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ ΣΕ ΡΟΛΟ "ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ" ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ "ΣΙΝΟΥΡΗ" Ή ΠΩΣ ΞΕΠΛΕΝΕΤΑΙ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ

Ως Πρωτοβουλία 'Ψ' έχουμε κατά καιρούς μιλήσει για το πώς ένα μεγάλο μέρος της γερμανικής ψυχιατρικής συνεργάστηκε πρόθυμα με το χιτλερικό καθεστώς στην εξόντωση αυτών που η ίδια η ψυχιατρική κοινότητα είχε χαρακτηρίσει ως «ζωές ανάξιες να ζουν», ενσωματώνοντας την δολοφονία (ως δήθεν «ευθανασία») αυτών που επιλέγονταν και καταγράφονταν προς εξόντωση, ως μέρος της καθημερινής δουλειάς του προσωπικού μέσα στα ιδρύματα. Έχουμε επίσης μιλήσει για την αυθαιρεσία, την καταπίεση των δικαιωμάτων και για την μακροχρόνια παράτυπη, αν όχι παράνομη και κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας,  διαδικασία σχετικά με τη νοσηλεία ψυχικά ασθενών σε ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές. Σήμερα, λοιπόν, είναι καιρός να μιλήσουμε για το πώς μια ψυχιατρική κλινική απασχολεί εδώ και δύο χρόνια την δεδηλωμένη νεοναζί και ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Ουρανία Μιχαλολιάκου.

Προφανώς η Διοίκηση της «Κλινικής Ψυχικής Υγείας Σινούρη» διαβάζοντας το βιογραφικό της ‘ψυχολόγου’ Ουρανίας Μιχαλολιάκου σκέφτηκε πως “εμάς δεν μας ενδιαφέρουν οι πολιτικές πεποιθήσεις των εργαζομένων μας παρά η υγεία των ασθενών μας”. Για το θέμα των ιδιωτικών κλινικών  και τις συνθήκες σε αυτές δε θα ασχοληθούμε εδώ.  Εδώ θα αναρωτηθούμε όμως τι έχει να πει η Διοίκηση της εν λόγω κλινικής σε θέσεις που στηρίζουν ότι η «Ψυχική αρρώστια, είναι αποτέλεσμα Φυλετικής μείξης, που οδηγεί σχεδόν πάντοτε σε ανωμαλία, σε καταστροφικό συνδυασμό κληρονομικών ψυχικών χαρισμάτων με αποτέλεσμα την καταστροφή της Φύσης του Ανθρώπου». Την παραπάνω ναζιστικής χροιάς θέση εξέφραζε το “Μέτωπο Νεολαίας” στο οποίο επικεφαλής του υπήρξε  η ‘ψυχολόγος’ Ουρανία Μιχαλολιάκου. Και βέβαια μέσα σε όλα αυτά το τελευταίο που θα μας απασχολούσε θα ήταν αν έχει η ίδια άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, καθότι απόφοιτος του ΦΠΨ Ιωαννίνων. Που φαίνεται ότι δεν έχει. Ψιλά γράμματα για τη Διοίκηση... Μήπως το σημαντικό για αυτήν είναι η εφαρμογή καινοτόμων πρακτικών για άτομα "στερούμενα εθνικιστικών εξάρσεων, για άτομα, δηλαδή, παθολογικά είτε φυλετικώς νόθα»;  Θα αναμέναμε κοντά στο πλούσιο ρεπερτόριο ‘θεραπευτικών’ προσεγγίσεων, κοντά στη δραματοθεραπεία και την φωτοθεραπεία, να ενταχθεί και μια σχετική ενότητα, ας πούμε “εθνικιστική θεραπεία” ή "βίωση της φυλετικής ψυχής". Ή μήπως όλα αυτά είναι χατίρια υψηλά ιστάμενων διοικητικών υπαλλήλων με χρυσαυγίτικες καταβολές;

Πολλά μέλη της Πρωτοβουλίας 'Ψ' έχουμε κατά καιρούς νοσηλευτεί σε ιδιωτικές και δημόσιες κλινικές και έχουμε βιώσει τη βία και την καταστολή. Δεν τολμούμε όμως να σκεφτούμε τι θα σήμαινε για εμάς να έρθουμε αντιμέτωπες/οι με έναν επαγγελματία που θα μας θεωρούσε «ως κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα, ως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς, ως αυτοί που θα πρέπει να υποβάλλονται σε στείρωση».

Είναι επίσης προφανές πως η συγκεκριμένη κλινική θα μπορεί να εξειδικεύεται πλέον στις «σοβαρές βλάβες που δύνανται να προκαλέσουν στην σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών οι πρακτικές άμβλωσης». Επίσης, στη συγκεκριμένη κλινική μπορούν συγγενείς ΑΜΕΑ να απευθυνθούν εφόσον αντιλαμβάνονται κι αυτοί τους συγγενείς τους ως «ελαττωματικά πλάσματα και προϊόντα κληρονομικών παθήσεων», όπως χαρακτήριζε ο χρυσαυγίτικος ιστότοπος “Πράσινη Πτέρυγα” τους ανθρώπους με αναπηρία.  Κι εμείς που γνωρίζουμε πως στην Κλινική Σινούρη προσφέρεται «φροντίδα τόσο κατά την οξεία φάση   (...)  αλλά και την κοινωνικοποίηση των ασθενών, ούτως ώστε να μπορέσουν να ξανακερδίσουν το στοίχημα της ζωής» και πως βασική αξία αποτελεί «ο σεβασμός και εκτίμηση  προς τον άνθρωπο» τι θα πούμε;  Ότι δε χωράει η πολιτική στη θεραπεία ή μήπως ότι αυτό που μετράει είναι η επιστημονική επάρκεια; Αν η θεραπευτική σχέση με τον άνθρωπο και το πλαίσιο θεωρείται βασικό κλειδί για την ανάρρωση ενός ανθρώπου, αναρωτιόμαστε τι πορεία ανάρρωσης μπορεί να έχει κανείς σε ένα πλαίσιο που παρέχει μισθό στην Ουρανία Μιχαλολιάκου. Αναρωτιόμαστε πώς άνθρωποι με τη συμμορίτικη ρητορική μίσους μπορεί να εργάζονται με ανθρώπους που τόσο η ίδια όσο και άλλοι ναζιστές υπέρμαχοι της ευγονικής έχουν πει ότι «σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύση θα τους είχε καταδικάσει σε θάνατο, όμως εξ αιτίας μιας ομάδας μανιακών υποχόνδριων δεν θανατώνονται, αποτελώντας έτσι ένα βαρύτατο συναισθηματικό και οικονομικό φορτίο για την οικογένειά τους και την κοινωνία».

Επειδή αυτοί “οι μανιακοί υποχόνδριοι” που εμποδίζουν τη θανάτωση των “ζωών ανάξιων να ζουν” είμαστε εμείς, τόσο η Ουρανία όσο και οι κάθε λογής εργοδότες της θα μας βρίσκουν απέναντί τους.

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ