Η επόμενη "εκπαιδευτική" συνάντηση της Πρωτοβουλίας 'Ψ' την Παρασκευή 31/3/23, στις 19:30: Η συνέχεια της συζήτησης για την "Ιστορία της Ψυχιατρικής"

 

Την επόμενη Παρασκευή, 31/3/23, θα συνεχίσουμε τη συζήτηση για την "Ιστορία της Ψυχιατρικής", που ξεκινήσαμε στα πλαίσια των "εκπαιδευτικών" συναντήσεων της Πρωτοβουλίας 'Ψ'. 

 

Θα συζητήσουμε για τη σχέση της ψυχιατρικής με την ευγονική, για τη σύμπλευση της γερμανικής  ψυχιατρικής με το ναζιστικό καθεστώς, για την νέα εποχή, που άνοιξε μεταπολεμικά, με τα ψυχοφάρμακα και τη σχέση της ψυχιατρικής και των διαγνωστικών της συστημάτων με το βιο-φαρμακο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. 

 

Για την επικράτηση του στενά κλινικού, και κατασταλτικού, μοντέλου, ανεξαρτήτως του όποιου βιολογικού ή ψυχοθεραπευτικού προσανατολισμού. Για τα αντιψυχιατρικά και μεταρρυθμιστικά κινήματα, για την επικράτηση της νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης κλπ.

 

Την επόμενη Παρασκευή,  λοιπόν, 31/3/23, στις 19.30, στο χώρο μας στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στη στάση του μετρό Αγ. Ιωάννης. 

 

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ "Ένας χωρισμός" - Παρασκευή, 24/3/23 στις 19:30, Αιθαλίδου 11

 

Την Παρασκευή, 24/3/23, στις 19.30, θα προβάλουμε, στο χώρο της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’ (Αιθαλίδου 11, Αγ Ιωάννης), την εξαιρετική ταινία του Ιρανού Ασγκάρ Φαραντί,

«Ενας Χωρισμός»

Η Σιμίν και ο Νάντερ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι και ζουν με την κόρη τους, Τερμέ, στην Τεχεράνη. Η Σιμίν αποφασίζει να εγκαταλέιψει τη χώρα, κάτι που ο Νάντερ δε θέλει. Επιπλέον, ο πατέρας του Νάντερ έχει Αλτσχάιμερ. Όταν τελικά η Σιμίν αποφασίζει να φύγει, ο Νάντερ κάνει αίτηση διαζυγίου. η Σιμίν φεύγει και η Τερμέ μένει με τον πατέρα της.

Ο Νάντερ, για να βοηθήσει τον πατέρα του, προσλαμβάνει τη Ραζί, μία έντονα θρησκευόμενη γυναίκα που είναι είναι παντρεμένη με τον οξύθυμο Χοτζάτ. Μετά από λίγο καιρό, η Ραζί μένει έγκυος. Μία μέρα, η Ραζί δεν μπορεί να βοηθήσει τον άρρωστο και όταν γυρνά στο σπίτι ο Νάντερ βρίσκει τον πατέρα του λιπόθυμο. Όταν η Ραζί γυρίζει στο σπίτι, ο Νάντερ τη διώχνει και την κατηγορεί ότι έκλεψε χρήματα. Αργότερα, η αδερφή του Χοτζάτ τους ενημερώνει ότι η Ραζί απέβαλε.

Στον Νάντερ ασκείται δίωξη με την κατηγορία ότι προκάλεσε της αποβολή της Ραζί. Ο Χοτζάτ γίνεται όλο και περισσότερο οξύθυμος και επιθετικός, ενώ αποκαλύπτεται ότι την ημέρα που απέβαλε, η Ραζί άφησε τον πατέρα του Νάντερ για να πάει σε γιατρό. Ο Νάντερ, συνδυάζοντας αυτά τα δύο γεγονότα, υποπτεύεται ότι ο Χοτζάτ είναι βίαιος σύζυγος και ότι αυτός προκάλεσε την αποβολή.

Στη συνέχεια, η Τερμέ κάνει ψευδή κατάθεση για να προστατέψει τον Νάντερ, ενώ η Σιμίν του λέει να τους δώσει χρήματα. Ο Νάντερ στην αρχή εξοργίζεται, καθώς θεωρεί ότι αυτό είναι μια παραδοχή ενοχής. Ωστόσο, η Ραζί αποκαλύπτει στη Σιμίν ότι έχει αμφιβολίες αν οι ενέργειες του Nader προκάλεσαν την αποβολή, σκεπτόμενη ότι είχε χτυπηθεί πιο πριν από ένα αυτοκίνητο και είχε αισθανθεί από τότε ότι μπορεί να αποβάλει. Επίσης, η Ραζί φοβάται ότι αν δεν πάρει τα χρήματα του Νάντερ, δε θα μπορέσει ο Χοτζάτ να αποπληρώσει τους οφειλέτες του, καταστρέφοντας την οικογένειά τους. Στην πορεία, η Σιμίν εξαναγκάζει την Τερμέ να φύγει μαζί της. Ο Νάντερ συμφωνεί να πληρώσει και ζητά από τη Ραζί να ορκιστεί στο Κοράνι ότι αυτός είναι η αιτία που απέβαλε. Δεδομένου ότι έχει αμφιβολίες, αρνείται, αν και ο Hodjat προσπαθεί να την αναγκάσει να ορκιστεί, για να αποφύγει την ατίμωση μπροστά στους πιστωτές του.

Στο τέλος, στο δικαστήριο, επανέρχεται η υπόθεση του διαζυγίου, το οποίο οριστικοποιείται. Η Τερμέ πρέπει να αποφασίσει με ποιον από τους γονείς της θέλει να μείνει και λέει στον δικαστή να περιμένουν και οι δύο έξω από την αίθουσα, πριν του πει την απόφασή της.

Ένα ζευγάρι, όπως αυτό της ταινίας, που κάποτε αγαπήθηκε και τώρα βρίσκεται σε ανελέητη σύγκρουση, τον άκρατο εγωϊσμό που διέλυσε το κάποτε κοινό τους όραμα και απειλεί το παιδί τους, τις ταξικές διαφορές και τις θρησκευτικές αγκυλώσεις στην καθημερινότητα.

Η ταινία είχε βραβευτεί, το 2011, με το Οσκαρ καλλίτερης ξενόγλωσσης ταινίας, με την Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, με τη Χρυσή Σφαίρα καλλίτερης ξενόγλωσσης ταινίας και με το βραβείο Σεζάρ καλλίτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Μετά τη προβολή θ΄ ακολουθήσει συζήτηση

"Καφενείο" στο χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ' : Τρίτη 14 Μαρτίου στις 19.00

 

Την Τρίτη 14 Μαρτίου στις 19:00 ανοίγουμε και πάλι τον χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ' για καφενείο.

Στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στο μετρό Αγ. Ιωάννης. Ελάτε να πιούμε τσαγάκι, καφέ, να τα πούμε να γνωριστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε.

Στα προηγούμενα καφενεία στην Αιθαλίδου συναντηθήκαμε άτομα που γνωριζόμασταν και άτομα που δεν γνωριζόμασταν, άτομα που έρχονται στην Πρωτοβουλία 'Ψ' και άτομα που ήρθαν πρώτη φορά.

Αυθόρμητα συνυπάρξαμε, τα είπαμε, γνωριστήκαμε, ρωτήσαμε και αναρωτηθήκαμε τι είναι η Πρωτοβουλία 'Ψ', φάγαμε γλυκάκια, και τελικά παίξαμε, γράψαμε συλλογικές ιστορίες, διαβάσαμε ποιήματα, ζωγραφίσαμε και μοιραστήκαμε ιδέες για επόμενα καφενεία.

Συζητήσαμε την ανάγκη να συναντιόμαστε συχνότερα και πιο σταθερά και συζητήσαμε πως αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε συλλογικά.
Έτσι λοιπόν, ανοίγουμε και αυτήν την Τρίτη.

Ελάτε να πιούμε τσάι ή καφέ, να τα πούμε, να γνωριστούμε, να μοιραστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε.

Φέρτε ότι θέλετε να μοιραστείτε: κούραση, άγχος, στεναχώριες, μουσικά όργανα, κείμενα, ποιήματα, τραγούδια, ιδέες για παιχνίδια, γλυκά, φαγητά ή απλά την παρουσία σας.

Σας περιμένουμε.

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

"Καφενείο" στο χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ': Πέμπτη 9 Μαρτίου στις 18:30

 

Την Πέμπτη 9 Μαρτίου στις 18:30 ανοίγουμε τον χώρο της Πρωτοβουλίας 'Ψ', για καφενείο.

Στην οδό Αιθαλίδου 11, κοντά στο μετρό Αγ. Ιωάννης. Ελάτε να πιούμε τσαγάκι, καφέ, να τα πούμε να γνωριστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε.

 

Στα προηγούμενα καφενεία στην Αιθαλίδου συναντηθήκαμε άτομα που γνωριζόμασταν και άτομα που δεν γνωριζόμασταν, άτομα που έρχονται στην Πρωτοβουλία Ψ. και άτομα που ήρθαν πρώτη φορά.

Αυθόρμητα συνυπάρξαμε, τα είπαμε, γνωριστήκαμε, ρωτήσαμε και αναρωτηθήκαμε τι είναι η Πρωτοβουλία Ψ, φάγαμε γλυκάκια, και τελικά παίξαμε, γράψαμε συλλογικές ιστορίες, ζωγραφίσαμε και μοιραστήκαμε ιδέες για επόμενα καφενεία.

 
Συζητήσαμε την ανάγκη να συναντιόμαστε συχνότερα και πιο σταθερά και συζητήσαμε πως αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε συλλογικά. 

Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να ανοίξουμε τον χώρο για καφενείο αυτή την Πέμπτη.

Ελάτε να πιούμε τσάι ή καφέ, να τα πούμε, να γνωριστούμε, να μοιραστούμε και να παίξουμε αν θέλουμε.

Φέρτε ότι θέλετε να μοιραστείτε: κούραση, άγχος, στεναχώριες, μουσικά όργανα, κείμενα, ποιήματα, τραγούδια, ιδέες για παιχνίδια, γλυκά, φαγητά ή απλά την παρουσία σας.

Σας περιμένουμε.

 

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

"Μη φοβάσαι, θα πάμε μαζί": Τρίτη 7 Μαρτίου στις 09:00, συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω απ' το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, για την υπόθεση του Γιάννη Καυκά

 

"Μετρηθήκαμε και είμαστε λιγότεροι...", λένε  τα σωματεία εργαζομένων στους σιδηροδρόμους. Σήμερα ως Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία μπορούμε, τουλάχιστον, να χαμογελάμε που ο Γιάννης Καυκάς είναι ακόμα μαζί μας, να τον θυμόμαστε, σχεδόν δώδεκα χρόνια πριν, να βγαίνει νικητής από μια απόπειρα κρατικής δολοφονίας.

Στις 11 Μαΐου 2011 χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν ενάντια στα μνημονιακά μέτρα που επιβάλλονται προκειμένου να φτάσουμε σήμερα να θρηνούμε 57 νεκρούς σε μια ακόμα κρατική δολοφονία. Εκείνες οι διαδηλώσεις δοκίμασαν να στήσουν ένα ανάχωμα στην επέλαση των επερχόμενων ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, της λεηλάτησης των φυσικών πόρων και της φτωχοποίησης μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Και για αυτό και η πορεία χτυπήθηκε βάναυσα, με κάθε αγριότητα από τους ένστολους φρουρούς της κρατικής αυθαιρεσίας. Ο Γιάννης δέχτηκε τη μανία των ΜΑΤ, χτυπημένος από έναν πυροσβεστήρα στο κεφάλι κι έφτασε σε προθανάτια κατάσταση στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Θα βγει από το νοσοκομείο με το κεφάλι ψηλά και τη γροθιά υψωμένη στις 30 Μαΐου 2011. Για το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών ήταν “ένα ακόμα τυχαίο γεγονός”. Ουσιαστικά το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης θάφτηκε και μπήκε στο αρχείο, καθώς “δεν προέκυψε κανένα στοιχείο” για το δράστη και το αντικείμενο του τραυματισμού. Οι ένστολοι δολοφόνοι της 17μελούς διμοιρίας συνέχισαν τη δουλειά τους ξεσπώντας σε καταλήψεις στέγης, σε αγωνιστές/ριες, διαθέσιμοι να επιβάλλουν πλέον τη “νέα κανονικότητα”.

Τον Μάιο του 2021, σε μια στοιχειώδη αναγνώριση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών αναγνωρίζει την “αδιάκριτη χρήση βίας” και επιδικάζει την καταβολή αποζημίωσης. Στις 7 Μαρτίου 2023 το κράτος ασκεί έφεση, κυριολεκτικά την τελευταία δυνατή μέρα. Είναι το ίδιο κράτος που αποκαλεί “ανθρώπινο λάθος” την κρατική δολοφονία στα Τέμπη, που ευθύνεται για τη ρατσιστική δολοφονία των Ρομά, που ελέγχει κυκλώματα trafficking, που ποδοπατά τον Ζακ, που στέλνει στην εντατική τον Χρονόπουλο λόγω της αναπηρίας του, που σκοτώνει το Βαγγέλη Μάγγο.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Τα εγκλήματα είναι διαρκείας. Ο Γιάννης είναι μαζί μας και στέκεται κοντά μας. Θα σταθούμε κι εμείς δίπλα του.

Ως Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία, στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Λουίζης Ριανκούρ 85, Μετρό Πανόρμου) την Τρίτη 7 Μαρτίου 2023, στις 09:00. Διεκδικούμε την καταδίκη των ένστολων επίδοξων δολοφόνων. Στεκόμαστε κοντά, αλληλέγγυα.

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ