Με αφορμή τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές στην ψυχική υγεία
Όπως
ίσως γνωρίζετε η “Πρωτοβουλία για τη
δημιουργία ενός κινήματος στο χώρο της
ψυχικής υγείας” δημιουργήθηκε το
Νοέμβριο του 2013. Συστήθηκε εν μέσω της
κατάρρευσης του δημόσιου συστήματος
υγείας που για την ψυχική υγεία
σηματοδοτείται κυρίως με το βίαιο
κλείσιμο των δημόσιων ψυχιατρείων και
την εκτόπιση των εκεί νοσηλευόμενων ως
αντικείμενα προς απόρριψη. Σε έναν τόπο
όπου η ψυχιατρική μεταρρύθμιση αποτέλεσε
κενό γράμμα και η αναζήτηση μιας
εναλλακτικής κουλτούρας που θα
συνδιαλέγεται και δε θα εγκλείει,
παρέμεινε ως αναφορά σε σχετικά συνέδρια
και στην παρούσα οικονομική και πολιτική
συγκυρία, δημιουργήθηκε το πρόσφορο
έδαφος για να αλωθεί ό,τι είχε απομείνει
από ένα κατά τα άλλα μονολιθικό και
ασυλικό δημόσιο σύστημα περίθαλψης.
Ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται από το
γεγονός ότι πάνω από τις μισές εισαγωγές
γίνονται με την παρέμβαση της αστυνομίας,
όπου τα δικαιώματα των φερόμενων ως
ψυχικά ασθενών διακηρύσσονται μεγαλοστόμως
σε συνέδρια και ημερίδες, όπου η
φαρμακοθεραπεία αποτελεί μονόδρομο
ειδικά για τις ‘διαταραχές’ εκείνες
που αυθαίρετα χαρακτηρίζονται ως
ανίατες.
Τεσσεράμισι
χρόνια μετά βρισκόμαστε στον απόηχο
του νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα στη
Βουλή, το οποίο θεσμοθετεί την ίδρυση
του «δικαστικού ψυχιατρείου», ενός
εδικού τμήματος/φυλακής για όσους
κρίνονται «ακαταλόγιστοι» για ποινικό
αδίκημα που επιτέλεσαν και όπου για
πρώτη φορά αναφέρεται ρητά, σε νομοθετική
ρύθμιση, η νομιμότητα της επιβολής
κατασταλτικών πρακτικών (μηχανικών
καθηλώσεων και απομονώσεων), όταν υπάρχει
«επιθετική» συμπεριφορά. Πρόκειται
για μια πρωτοφανή κατασταλτική μετάλλαξη
των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, στη βάση
της κυρίαρχης βιολογικής ψυχιατρικής
και της αγαστής συνεργασίας της με το
βιο-φαρμακοβιομηχανικό σύμπλεγμα και
τα ενέσιμα σχήματα που αυτό προωθεί
στην αγορά - και, μέσω της κυρίαρχης
ψυχιατρικής, στο σπίτι του κάθε ασθενή,
ή και εν δυνάμει ασθενή.
Παράλληλα, οι ασυλικές
πρακτικές μοιάζει να προγραμματίζεται
να μεταφερθούν στην κοινότητα με την
προετοιμαζόμενη εφαρμογή της υποχρεωτικής
θεραπείας στην κοινότητα,
ως το υποκατάστατο του στεγνά διοικητικού
κλεισίματος των ψυχιατρείων που
ετοιμάζουν. Κι όλα αυτά εν μέσω μιας
κακόφωνα ενορχηστρωμένης προπαγάνδας
για (άλλη μια φορά) “κλείσιμο των
ψυχιατρείων”, με το σύνηθες λεκτικό
πυροτέχνημα περί «ολοκλήρωσης της
ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» την ίδια
στιγμή που δεν διατυπώνεται καμία
αμφισβήτηση των ασυλικών πρακτικών,
δεν ανοίγει καμία συζήτηση για τις
μηχανικές καθηλώσεις, για τους θανάτους
στα ψυχιατρεία ως αποτέλεσμα βίαιων
πρακτικών, δεν
διερευνούνται στο ελάχιστο δυνατότητες
πέραν του φαρμακευτικού μονόδρομου.
Αντίθετα προωθούνται νεοφιλελεύθερες
πολιτικές κλεισίματος ή/και συρρίκνωσης
των ψυχιατρείων, πάντα συνυφασμένες με
τις απολύσεις, τη μείωση του προσωπικού
κλπ., προτείνονται διοικητικού τύπου
αλλαγές στην κατεύθυνση της περιστολής
των δαπανών, της διάλυσης υπαρχόντων
θεραπευτικών ομάδων, κατακερματισμού
και αναδιάταξης μονάδων χωρίς κανένα
θεραπευτικό στόχο.
Με αφορμή, λοιπόν, όλα όσα ψηφίζονται,
σχεδιάζονται ή/και υλοποιούνται ήδη
καλούμε την καθεμία και τον καθένα να
στηρίξει με όποιον τρόπο επιθυμεί τις
δράσεις μας, καλούμε πολιτικές και
κοινωνικές ομάδες να προεκτείνουν νέες
και να συγκροτήσουν πυρήνες αντίστασης
στις γειτονιές που δραστηριοποιούνται.
Ο μόνος τρόπος για να μην περάσουν και
να μη βρουν εφαρμογή οι νέες κατασταλτικές
νομοθεσίες είναι η αμφισβήτησή τους
«από τα κάτω»,
μέσα από την κινητοποίηση
των άμεσα ενδιαφερομένων, ατόμων με
ψυχιατρική εμπειρία, οικογενειών,
λειτουργών ψυχικής υγείας, κοινωνικών
συλλογικοτήτων-ένα κίνημα που θα
αμφισβητεί τις κοινωνικές σχέσεις, τους
θεσμούς και τις πολιτικές που εξακολουθούν
να καταδικάζουν τους ψυχικά πάσχοντες
στη θέση του κοινωνικού παρία, χωρίς
ουσιαστικά αναγνωρισμένα και κατοχυρωμένα
δικαιώματα, στο «έλεος» μιας ανελέητης
κοινωνικής απόρριψης και ψυχιατρικής
καταστολής.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ
ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου