Η
«Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα
για την Ψυχική Υγεία» εκφράζει την
συμπαράστασή της στον αγώνα των
εργαζομένων του ΨΝΑ ενάντια στην διάλυση
της Ψυχικής Υγείας.
Η
εφαρμογή, κατ΄ εντολήν της τρόικας, των
νεοφιλελεύθερων πολιτικών στο χώρο της
Ψυχικής Υγείας έχει ήδη οδηγήσει στην
περαιτέρω θεραπευτική και κοινωνική
απόρριψη των ατόμων με προβλήματα
ψυχικής υγείας, την ίδια στιγμή που οι
υπάρχουσες υπηρεσίες, λόγω της δραματικής
έλλειψης προσωπικού και οικονομικών
πόρων, λειτουργούν όχι μόνο αδυνατώντας
να προσφέρουν τις δέουσες θεραπευτικές
υπηρεσίες αλλά, συχνά, κάτω από το όριο
της λεγόμενης «ασφαλούς λειτουργίας».
Η
καθημερινή λειτουργία του ψυχιατρείου,
όπως των περισσότερων δημόσιων μονάδων
ψυχικής υγείας, εγκυμονεί, ανά πάσα
στιγμή, το μοιραίο «τραγικό συμβάν»,
αυτό που θα βγει στο φως της δημοσιότητας
(όπως, πχ, η αυτοκτονία ενός αστέγου που
απορρίφθηκε το αίτημά του για νοσηλεία),
την ίδια στιγμή που πλήθος άλλα τραγικά
συμβάντα, εντός και εκτός των μονάδων
ψυχικής υγείας, αποτελούν την καθημερινότητα
της «ζωής» των ψυχικά πασχόντων και δεν
γίνονται γνωστά επειδή δεν εκδηλώνονται
με έναν «θεαματικό» τρόπο.
Το
προσωπικό των ψυχιατρείων, εκτός από
την ραγδαία αριθμητική μείωσή του (σε
σημείο κυριολεκτικής εργασιακής
εξόντωσης αυτών που ακόμα εργάζονται),
ζει και μέσα σε μια καθημερινή ανασφάλεια
όσον αφορά το εργασιακό του μέλλον, με
την προωθούμενη «αξιολόγηση» ως
δημιουργία δεξαμενής μελλοντικών
απολύσεων και του «κλεισίματος των
ψυχιατρείων» ως μιας διεθνώς δοκιμασμένης,
εδώ και πολλά χρόνια, νεοφιλελεύθερης
συνταγής στην ψυχική υγεία, που συνίσταται
στο ταυτόχρονο πέταγμα στον δρόμο των
«ασθενών» και (μεγάλου μέρους ή και
όλου) του προσωπικού.
Το
ψυχιατρείο, του οποίου, εδώ και πολλά
χρόνια, έχει πλήρως αναδειχτεί ο
αντιθεραπευτικός, ιδρυματοποιητικός,
κατασταλτικός, βάρβαρος χαρακτήρας,
ως φορέα μιας κοινωνικής ανάθεσης για
την επιβολή της δημόσιας τάξης, ως ενός
θεσμού του οποίου αυτός ακριβώς ο
εντεταλμένος ρόλος κυριαρχεί και, εν
τέλει, πνίγει τον όποια θεραπευτική
του επιδίωξη – ακόμα και αυτό το
ψυχιατρείο, τους είναι, πλέον, πολύ
«ακριβό» για τον έλεγχο ανθρώπων και
ομάδων, που αντιμετωπίζονται ως ένα
κοινωνικό βάρος, ως ζωές που είναι
περιττές. Είναι επειδή οι «ψυχικά
ασθενείς», και το προσωπικό που τους
φροντίζει, δεν «χωράνε» στους στόχους
της «δημοσιονομικής προσαρμογής» που
κλείνουν τα ψυχιατρεία. ΄Η, όσο δεν
καταφέρνουν ακόμα να τα κλείσουν, τα
αφήνουν να καταρρέουν, πράγμα που είναι
μια άλλη, καθημερινή μορφή κλεισίματος.
Το
ζήτημα για μας δεν είναι να υπερασπίσουμε
έναν αντιθεραπευτικό θεσμό, αλλά να
παλέψουμε για την δημιουργία των όρων,
όχι για την κατάργηση, αλλά για
το ξεπέρασμά του - για να πάμε «πέρα από»
το ψυχιατρείο, προς ένα κοινοτικά
βασισμένο σύστημα ψυχικής υγείας,
που θα σέβεται τον ψυχικά πάσχοντα και
τα δικαιώματά του (όχι στα λόγια, αλλά
έμπρακτα), που δεν θα επιβάλει και δεν
θα καταστέλλει, αλλά θα διαλέγεται και
θα διαπραγματεύεται, θα συνοδεύει και
θα στηρίζει. Είναι γι΄ αυτό το λόγο που
είμαστε κάθετα αντίθετοι στον τρόπο
που προωθούν τώρα το «κλείσιμο του
ψυχιατρείου».
Η
αντίστασή μας αυτή είναι
από τη σκοπιά μιας άλλης Ψυχικής
Υγείας, που είναι συνυφασμένη με
έναν άλλο τρόπο «σκέψης και πράξης», με
μιαν άλλη προσέγγιση στον ψυχικά
πάσχοντα και, φυσικά, με την τομεοποίηση
των υπηρεσιών (με Τομείς Ψυχικής Υγείας
- ΤΟΨΥ - το πολύ μέχρι 100.000 κατοίκους), με
την δημιουργία Κέντρων Ψυχικής
Υγείας (ανά ΤΟΨΥ) ως της βάσης ενός
ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών
υπηρεσιών, με εξασφάλιση αξιοπρεπούς
εισοδήματος για όλα τα άτομα με
ψυχιατρική εμπειρία, με την δημιουργία
ευκαιριών για την κατάλληλη για τον
καθένα και κανονικά αμειβόμενη εργασία,
με στήριξη, θεραπευτική, κοινωνική
και υλική, στον τόπο κατοικίας,
με στήριξη των οικογενειών που
φροντίζουν ψυχικά πάσχοντα μέλη. Σ΄
αυτή τη βάση και με αυτές τις
προϋποθέσεις, η νοσηλεία
σε κατάλληλα οργανωμένο (χωροταξικά
και αρχιτεκτονικά) χώρο του γενικού
νοσοκομείου, με επαρκή στελέχωση και
ταυτόχρονη διασύνδεση με το δίκτυο των
κοινοτικών υπηρεσιών του ΤΟΨΥ,
θα είναι αυτονόητη.
Ολα
αυτά σημαίνουν όχι μόνο την διατήρηση
του υπάρχοντος προσωπικού, αλλά και
μαζικές προσλήψεις σε όλες τις
ειδικότητες - προσλήψεις μόνιμου
προσωπικού και όχι με μισθούς πείνας.
Είμαστε
ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση
και εμπορευματοποίηση της Ψυχικής
Υγείας, είτε μέσω κερδοσκοπικών, είτε
μέσω δήθεν «μη κερδοσκοπικών» φορέων
(ΜΚΟ κλπ) και υπέρ ενός αποκλειστικά
δημόσιου και δωρεάν συστήματος ψυχικής
υγείας, ανοικτού, με βάση στην κοινότητα,
υπό τον έλεγχο των εργαζόμενων λειτουργών,
με συμμέτοχους και ισότιμους συνομιλητές
τα άτομα με ψυχιατρική εμπειρία,
τις οικογένειες, κοινωνικούς φορείς -
όχι υπέρ «δημόσιων και δωρεάν» μηχανικών
καθηλώσεων, «δημόσιων και δωρεάν»
απομονώσεων και κλειδωμένων τμημάτων,
δικαστικών ψυχιατρείων κοκ.
Σ΄
αυτό τον αγώνα, σε μια τέτοια κατεύθυνση
και προοπτική, που είναι η μόνη που
κατοχυρώνει με ουσιαστικό τρόπο τον
θεραπευτικό ρόλο και την αξιοπρέπεια
των λειτουργών, είναι εκ των ουκ άνευ
η συμμαχία τους με τα άτομα με ψυχιατρική
εμπειρία και τις συλλογικότητές τους,
με τις οικογένειες και τους συλλόγους
τους, με τα κοινωνικά κινήματα που
παλεύουν για τα δικαιώματα όλων, χωρίς
διακρίσεις «υγιούς» ή «ασθενούς»,
εθνότητας, φυλής, θρησκείας, σεξουαλικού
προσανατολισμού, της όποιας διαφορετικότητας
- στην κατεύθυνση μιας Ψυχικής Υγείας
ως παράγοντα χειραφέτησης, στα πλαίσια
μιας «από τα κάτω» χειραφετημένης
κοινωνίας.
6/10/2014
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ
ΥΓΕΙΑ
http://protovouliapsy.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου